Waarom wachten voor een passerende rouwstoet?

Het wachten voor een passerende rouwstoet is gebruikelijk in Nederland. Waarom doen we dat eigenlijk? In dit artikel lees je waarom je de auto stilzet als er een rouwstoet voorbij komt en hoe je dit kunt meegeven aan je kinderen.

Wachten voor een passerende rouwstoet

Die dag rijd ik met mijn oudste dochter naar huis. We zitten vrolijk te kletsen over onze nieuwe aankopen als ik een zwarte wagen voorbij zie rijden. Uit automatisme zet ik onze eigen auto stil en draai de motor uit. Een vorm van respect, ik kreeg het zo mee van mijn ouders. Om ons heen doen meer mensen hetzelfde. Wandelaars stoppen met lopen, fietsers stappen af. Mensen buigen hun hoofd eerbiedig en wachten tot de stoet voorbij is.

Waarom staan we stil voor een rouwstoet?

Mijn toen zevenjarige dochter stelde me deze vraag. Het was de eerste keer dat ze dit meemaakte. Het leek me een goed moment om haar die les mee te geven. Ik kijk naar buiten. Ingetogen loopt de uitvaartverzorger voor de rouwstoet uit, verschillende volgauto’s rijden er kalm achteraan. Het is een bescheiden groepje. Onwillekeurig raakt het me dat de overledene blijkbaar zo weinig mensen achterlaat.

Ik wend me tot haar. “Er is iemand overleden. De mensen die je nu voorbij ziet rijden, gaan deze persoon waarschijnlijk naar de begraafplaats verderop brengen. Weet je nog? Toen oma overleed reden we ook met zijn allen naar het crematorium. We staan nu stil uit respect, om deze mensen te laten weten dat we meeleven en hen sterkte wensen.”

Het is even stil, ze denkt na. “Deden mensen dat ook bij ons?”
Ongewild komt de ergernis terug naar boven als ik denk aan de zakenman die zijn dikke Audi pontificaal in onze rouwstoet knalde.
“Niet iedereen. Maar de meeste mensen gelukkig wel, dat voelt heel fijn.”

Respect voor de nabestaanden

Het valt haar ook op dat er weinig auto’s achter de eerste wagen aanrijden en we praten nog even door. Ik leg uit dat sommige mensen heel oud zijn. Dat niet iedereen een grote familie heeft, zoals wij. Ze vindt het zielig. Pas wanneer de auto’s de hoek omgaan, komt iedereen weer in beweging. Het heeft indruk gemaakt op haar. Op ons allebei, eigenlijk. We praten over oma, die we nog altijd missen, maar ook over anderen die zijn overleden. Het is verdrietig, maar ook goed om deze gesprekken te voeren.

Hoe vertel je een kind waarom we stoppen voor een rouwstoet?

Het kan best lastig zijn om te praten over de dood met je kinderen. Zeker als je zelf iets hebt meegemaakt dat nog altijd diep zit. En toch is het goed ze wel een en ander uit te leggen. Rouwen hoort bij het leven, net zozeer als de blijdschap wanneer ergens een kindje wordt geboren. Respect voor nabestaanden dus ook. Hoe je het gesprek aan gaat?

1. Wacht tot de situatie zich voordoet. Zeker bij jongere kinderen kan het allemaal nogal ongrijpbaar zijn. Ze weten niet precies wat een rouwstoet inhoudt, je hebt een heleboel extra uitleg en het kan makkelijker. Wanneer je een stoet ziet passeren, kan je vertellen wat het is en waarom je stil staat.
2. Leg uit waarom het fijn is als anderen uit respect even stoppen. Voor mensen in een rouwstoet staat de wereld even stil. In de voorste auto ligt iemand waar je intens veel van hield en je kan je misschien nauwelijks voorstellen hoe het leven zonder hem of haar is. Wanneer je ziet dat anderen hun wereld ook even stopzetten, kan dat troost bieden.
3. Wees zo eerlijk mogelijk. Vertel dat rouwen verdrietig is, maar dat het ook bij het leven hoort. Misschien (hopelijk) kennen ze het concept dood nog niet van dichtbij, maar je kunt evengoed refereren aan de overleden hond van hun beste vriendje of een andere vorm van overlijden.

Het stoppen voor een passerende rouwstoet is in onze gemeente gelukkig vrij gewoon. Even laten zien dat je meeleeft. Hoe gaat dit waar jullie wonen? Is het ook nog steeds gebruikelijk? Of zie je het bijna niet meer voorkomen?

Volg je Lotus Writings al op Pinterest?

Uitgelichte afbeelding ©PeopleImages.com – Yuri A – Shutterstock