Vriendinnen… Het is een onderwerp waar ik vroeger een haat-liefdeverhouding mee had. Tegenwoordig omarm ik ze. Naast mijn mannelijke vrienden uiteraard. Hoe dat precies zit en waarom ik mijn vriendinnen koester, vertel ik je in deze vriendinnen tag. Neem je hem over? Hartstikke leuk! Vergeet je dan niet te linken? Dan kom ik snel even lezen hoe belangrijk jouw vriendschappen zijn.
Vriendinnen tag
Als gezegd had ik ooit een haat-liefdeverhouding met het concept ‘vriendinnen’. Ik was meer een mannenvrouw, dacht ik altijd. Tot ik op een bepaald moment grinnikend besefte dat ik voornamelijk vriendinnen had die zichzelf onder de noemer mannenvrouw schaarden. Gelijkgestemden dus. En vanaf dat moment begon ik mijn vrouwelijke vrienden steeds meer te omarmen. Want wat heb ik jullie lief!
Deze vriendinnen tag riep ik in het leven als ode aan de liefste, mooiste, krachtigste en bijzonderste vrouwen die ik ken in mijn leven. Alleen maar vragen over oude en nieuwe vriendschappen.
Zelf tag ik Fleur, Kimberly, Miriam en Lisette
Vriendinnen tag Q&A
Welke vriendin ken je het langst?
Dat is Charlotte. We kennen elkaar sinds de peuterspeelzaal en hebben nog steeds contact. Haar zoontje is bovendien op dezelfde dag geboren als onze jongste dochter – hoe toevallig is dat? Het is precies wat we als jonge meisjes al wilden. Het leukste aan deze vriendschap vind ik dat we de draad oppakken alsof het gisteren was dat we elkaar zagen. Zelfs als er jaren tussen hebben gezeten.
Ook haar familie voelt een beetje als eigen familie: altijd fijn om elkaar te zien. Zo raakte ik tijdens haar veertigste verjaardag aan de praat met een tante die ik misschien al dertig jaar niet meer had gezien. Ik vond het zo gezellig! Hoewel er jaren overheen waren gegaan, was ze geen spat veranderd. Dit zijn echt vriendschappen om te koesteren.
Heb je een beste vriendin? (Zo ja: wie is dat en hoe hebben jullie elkaar leren kennen?)
In de brugklas kwam ik tegenover een meisje te zitten dat ik tot dat moment alleen kende als klasgenoot van Charlotte. Wat vond ik haar zelfverzekerd overkomen. Ik voelde me zelfs een beetje geïntimideerd. Of het op dat moment meteen al klikte weet ik niet goed meer. Maar wat ik wel weet is dat van alle vriendinnen die ik heb, Casandra me zo door en door kent dat we nauwelijks woorden nodig hebben.
Zij was jarenlang mijn allerbeste vriendin. Van joelen tijdens mijn eerste zoen, après skiën en hikkend van de lach thuiskomen in ons appartement, de eerste vakantie zonder ouders, meegaan met mijn krantenwijk (na het stappen), eindeloos kletsen tot diep in de nacht of ochtend – ook al was het al half 8 en moest ze die dag nog werken. We hebben zo ontzettend veel meegemaakt en elkaar zien opgroeien.
Inmiddels heb ik niet echt een beste vriendin meer. Vinden mijn twee middelste dochters raar, maar ik geloof niet dat één vriendschap alles hoeft te omvatten. Juist doordat ik met de één eindeloos kan kletsen, de ander me doorgrondt met een simpele blik en ik met een derde kan uitgaan tot in de late uurtjes, voel ik me heel rijk.
Welke vriendin spreek je het vaakst?
Lisette spreek ik vrijwel dagelijks. Vooral via ellenlange monologen via voicenotes, van soms meer dan tien minuten lang. We kennen elkaars vrienden en een paar jaar terug ging ik zelfs met haar en een aantal vriendinnen naar Emmen, terwijl ik de rest niet kende. Lisette sleepte me na het verlies van Nova door de donkerste krochten van mijn verdriet heen met haar scherpe humor en nuchtere blik.
Wie ik ook bijna dagelijks spreek is Erwin. Weliswaar geen vriendin, maar wel iemand die al ruim vijftien jaar een bijzondere plek in mijn leven heeft. En aangezien dit mijn eigen tag is, zet ik hem er gewoon bij. We kennen elkaars familie, appen veel en dagen elkaar regelmatig uit voor een potje poolen of een ander spel waarbij we lekker fanatiek proberen te winnen van de ander. Weliswaar nog niet vaak in mijn voordeel, maar wat niet is kan nog komen.
Welke vriendinnen kennen je het best van iedereen?
Dat vind ik eigenlijk lastig te zeggen. Ik zie nog steeds mijn vriendinnen van de middelbare school met wie ik de grappigste momenten beleefde. Echt, waar we ook gingen, het was nooit saai. We hebben zelfs een halve discotheek laten geloven dat we uit Moldavië kwamen en onze ‘traditionele dans’ gedaan, waarna de rest van de discotheek meedeed. Dus in die zin geloof ik dat zij me in elk geval het langst kennen van iedereen. Ik heb echt moeite gedaan om een goede foto te vinden voor bij deze blog, maar helaas. Niks bleek echt geschikt.
Maar het best? De persoon die ik door de jaren heen ben geworden, verschilt in zekere zin wel van het meisje met wie zij opgroeiden. Daarom denk ik toch vriendinnen die ik op latere leeftijd kreeg, zoals Sandy en Lisette.
Met wie heb je iets heel bijzonders meegemaakt?
Ik kan drie momenten bedenken.
- Tijdens één van onze vakanties gingen we kameel rijden en na afloop genieten op het strand. We zaten relaxed te kletsen en vanuit het niets zag ik ineens een parasol op ons afkomen, wentelend om zijn as en met grote snelheid door de wind. We doken uiteen en de parasol eindigde met zijn puntige onderkant (als een soort spies) precies tussen ons in. Voelde toch een beetje als een bijna-doodervaring…
- Onverwachts leerde ik op de tweede basisschool van mijn oudste een heel bijzondere vrouw kennen: Sandy. Onze dochters konden goed met elkaar opschieten en voelden zich direct thuis bij elkaar. Ook wij klikten meteen. Tijdens de avondvierdaagse gingen we onverwachts de diepte in en praatten elke avond een uur lang over dingen die we doorgaans bijna nooit aan niemand vertellen. Dat ik met haar uiteindelijk een hele show heb mogen schrijven als afscheid van groep 8 verdiepte de vriendschap nog meer. Hoewel ik haar nog niet zolang ken als sommige anderen, voelt het elke keer als thuiskomen wanneer we elkaar zien. En we zien elkaar gelukkig nog steeds. Daar ben ik zo dankbaar voor en blij mee!
- Met Lisette heb ik meerdere bijzondere momenten meegemaakt. We gingen in een ijsbad – al was dat afzonderlijk van elkaar – en hebben een gedeelde cacao bliss ceremonie ervaring. Dat had ik ook met niemand anders kunnen doen, eerlijk gezegd.
Zijn jouw vriendinnen allemaal dezelfde types of juist heel uiteenlopend?
Toen ik veertig werd, afgelopen maart, besloot ik een feest te geven voor mijn vrienden (en aanhang). Dat vond ik wel heel erg leuk, maar eigenlijk ook ontzettend spannend. Juist omdat mijn vrienden en vriendinnen allemaal zo ongelooflijk uiteenlopend zijn. Zeker bij vrouwen vind ik dat nog weleens spannend. Toch hebben ze één ding gemeen: het zijn allemaal vrouwen met humor die stuk voor stuk oersterk zijn op hun eigen manier. Als moeder, als vrouw van en/of als zichzelf.
Wat is het bijzonderst dat een vriendin ooit voor je heeft gedaan?
Ik geloof toch dat ik dan graag de keer wil noemen dat ik samen met mijn oudste bij haar tante mocht komen logeren toen we in een lastige situatie zaten. Zo vrijblijvend en lief. Daar ben ik nog steeds dankbaar voor. Maar eigenlijk vallen hier ook alle momenten onder waarop vriendinnen me de waarheid vertelden, naar me toekwamen als ik verdrietig was, naar wie ik huilend kon bellen als ik me rot voelde, die klaarstonden, luisterden, adviseerden, me meenamen toen ik net uit een relatie kwam en me opvrolijkten… Alles is eigenlijk bijzonder, toch?
Ben je weleens met vriendinnen op vakantie gegaan en hoe was dat?
Ja meerdere keren en we zijn allemaal blij dat je in die tijd niet te pas en onpas kon worden opgenomen met een mobieltje. We hebben zo ongelooflijk veel lol gehad. Je leert vriendinnen pas echt kennen wanneer je met elkaar op vakantie gaat. Dat kan enorm clashen, maar bij ons was het gelukkig bijna alle dagen feest!
Hoe ben jij zelf als vriendin?
Mijn kracht ligt geloof ik in het niet oordelen. Of je nu bent vreemdgegaan, er doorheen zit in je relatie, jezelf geen leuke moeder vindt, boos bent op de wereld of een keer drugs gebruikt. Daarnaast probeer ik altijd zo eerlijk mogelijk te zijn – al laat ik het ook los wanneer iemand mijn advies niet wil horen of denkt dat de situatie anders zit. Verder hoop ik dat anderen weten dat ze op me kunnen bouwen als ze me nodig hebben en dat ik onvoorwaardelijk ben.
Minder positief vind ik dat ik soms slecht ben in afspreken. Er kunnen weken voorbij gaan zonder dat het ervan komt. Daarom probeer ik dat tegenwoordig maar meteen te doen, zodat de afspraak maar staat. En ik kan soms best mopperen, in elk geval vind ik dat zelf behoorlijk irritant.
Waarom zijn vriendinnen voor jou onmisbaar?
Je hoeft er niet veel te hebben, maar anders dan mannelijke vrienden weten vrouwen soms precies wat je bedoelt met een half woord. Het mooiste is als je vriendschap zo diep gaat dat je compleet eerlijk tegen elkaar kunt zijn over de zaken die ertoe doen. Ook als de ander daardoor gekwetst raakt. Uiteindelijk word je daar samen alleen maar sterker van!
Heb jij een beste vriendin? Als je de vriendinnen tag overneemt, stuur je me dan een pingback? Dan kom ik snel even kijken!
Volg je Lotus Writings al op Pinterest?
Uitgelichte afbeelding ©Jacob Lund – Shutterstock
Een gedachte over “Vriendinnen tag | Voor de sterkste vrouwen die ik ken”"