Sinds anderhalve week zit ik in mijn #fitgirlera. Ik probeer minimaal vier keer per week naar de sportschool te gaan, combineer cardio en krachttraining weer alsof het gisteren was dat ik nog fanatiek fitneste en eet zelfs gezonder. Ook na anderhalve week kijk ik met enige regelmaat in de spiegel of er al iets te zien is – want laten we eerlijk zijn, naast energieker worden is dat toch een fijne bijkomstigheid. Wat ook leuk is? Mensen kijken. Er komen namelijk nog steeds dezelfde soort types in de sportschool als vroeger. Twaalf jaar geleden, voor wie het wil weten. Ik ben benieuwd welke jij herkent en of je er misschien zelf ook tussenstaat!
Deze types vind je in de sportschool
Fitgirls (en -boys)
Terwijl ik trots wat gewicht aan de leg press toevoegde, zag ik uit mijn ooghoek iets bewegen. Toen ik beter keek, bleek het een meisje met een prachtig lijf. Soepel zette ze haar handen neer op een steun, waarna ze haar benen omhoog gooide en stabiel in de handstand bleef staan. Je zou dan misschien kunnen zeggen hashtag goals, maar die illusie heb ik persoonlijk al een jaar of twintig opgegeven. Met mijn handigheid eindigt dat waarschijnlijk in een ongelukkige val en vierenhalf jaar revalidatie. Dus ik deed het enige wat je in die situatie hoort te doen: ik keek vol bewondering toe.
Snel weg
Soms komt er iemand de sportschool in sloffen waaraan je kan zien dat hij of zij helemaal geen zin heeft om iets te doen. Ze zijn er uit plichtsgevoel of omdat de diëtist heeft gezegd dat het goed voor ze zou zijn. Verder dan een praatje met zo’n beetje iedereen die daar maar warm voor loopt en, voor de vorm, wat gewichten heffen, komen ze niet. En zodra het gevoelsmatig geoorloofd is zijn ze weg.
Het hulpje
Persoonlijk vind ik dit een van de meest komische observaties in de sportschool. Dat was toen zo, en kennelijk nog steeds. Er is namelijk altijd een ‘Sportschool Henkie’ (zo’n veel te brede kleerkast die leg day is vergeten) die door de gym wandelt alsof hij de eigenaar is. En daar dribbelt dan altijd een soort hulpje achteraan die hem vol bewondering aankijkt en nog net zijn gewichten niet poetst. Hoe die dynamiek precies werkt, geen idee, maar waarschijnlijk voert het terug op de welbekende apenrots.
De kreuners
Deze zijn vaak te vinden bij de gewichten. Ze kunnen goed liften en de hele sportschool mag het horen. Sterker nog, bij de sportschool verderop horen ze het waarschijnlijk ook.
Show-offs
Het zijn de jongens die zulke smalle tanktops dragen dat je hun tepels bijna kan zien en de meisjes die in een soort sportief ondergoedje voorbij paraderen – zomer en winter. Ik bekijk het met enige fascinatie. Is het de trots op hun lichaam, waar ze in de meeste gevallen overduidelijk hard voor gewerkt hebben? Hopen ze op wat extra aandacht?
Net-iets-te-zwaar-maar-we-doen-het-toch
Met een verbeten hoofd zie je een spichtige jongen (want meestal zijn het jongens) aan de gewichten trekken. Van het niveau dat hij nog net niet door de sportschool getorpedeerd wordt. Aan alles – zijn gezichtsuitdrukking, de moeizame uitvoering van de oefening en de spieren die op knappen staan – zie je dat dit eigenlijk een tandje te veel is. Maar hij geeft niet op. Ooit gaat het hem lukken.
Studentjes
Met een indrukwekkende kuif die hees “amice” schreeuwt, ploft hij op het apparaat schuin naast me. De nonchalance waarmee hij normaal gesproken waarschijnlijk hertjes verovert, gebruikt hij nu terwijl hij een beetje fitnest. Een bierbuikje heeft hij niet, maar hij oogt wel alsof hij ieder moment kan doorstomen naar een terrasje met zijn jaarclub.
Fitfluencers
Mensen die zichzelf opnemen via de spiegel of met hun telefoon op afstand, om de rest van de wereld te laten zien wat ze allemaal voor elkaar krijgen. Kan motiverend werken voor anderen, maar soms ook lachwekkend -als er iemand pontificaal door het beeld loopt. En, van een afstandje bezien, het oogt ook wel een beetje apart. Maar misschien moet ik er nog aan wennen.
ADHD’ers
Laatst wilde ik mijn benen trainen. Dat ging niet, omdat iemand anders zowel het apparaat had bezet met haar bidon als verderop andere oefeningen stond te doen. Verder zie je regelmatig dat mensen van alles laten slingeren – waaronder ikzelf trouwens – of als een kip zonder kop trainen.
Mooie mensen
Het zijn niet alleen de gebeeldhouwde lijven die fijn zijn om naar te kijken. Mensen in de sportschool doen meer dan gemiddeld hun best voor hun gezondheid en dat zie je. De fitheid straalt er vanaf. Ik vind het inspirerend om te zien wat je voor elkaar kunt krijgen door regelmatig te komen sporten, van zichtbare spieren tot slankere en strakkere lichamen. Dat motiveert me extra om door te gaan.
Anabolen Henkies
Vaak zijn het wat magere ventjes die ineens, binnen een paar maanden, zo breed zijn als de gemiddelde bodybuilder. Meestal in combinatie met een pukkelige en/of gescheurde huid bij de armen, waardoor je meteen ziet dat ze dit niet op een natuurlijke manier hebben gedaan. Vaak dus gevolgd door het eerdergenoemde hulpje.
Ouderen
Het vertedert me altijd op een bepaalde manier als ik ouderen zie die moeizaam op de loopband klimmen en met 80+ minimaal een halfuur komen wandelen. Als je me vraagt wat ik later wil worden? Nou, zo.
Hoeveel mensen herken jij? En hoe zou je jezelf omschrijven?
Volg je Lotus Writings al op Pinterest?
Uitgelichte afbeelding ©Velista Production – Shutterstock
