Zoals jullie weten vul ik regelmatig een nieuwe tag in. Een tijdje terug bedacht Linda de Trots op mij tag. Hierin vertel je over de vijf dingen die je afgelopen jaar hebt meegemaakt en die je trots maken. Gera tagde me afgelopen vrijdag en daarop besloot ik hem meteen in te vullen. Want wat maakt mij eigenlijk trots?
Inhoudsopgave
Trots?
Eerlijk gezegd heeft het best even geduurd. Ik vond het een lastige vraag. Waar ben ik eigenlijk trots op? Vraag je me waarin ik nog verbeterpuntjes heb liggen, dan kan ik ze zo voor je oplepelen. Ik vind het bijvoorbeeld nog weleens lastig om moederschap en werk te combineren. Soms voelt het alsof ik de kinderen tekort doe en dan zou ik eigenlijk alles willen neergooien, om me volledig op hen te kunnen richten. Tegelijkertijd vult mijn werk me aan als mens. Ik word gelukkig van schrijven. Nou ja, uiteindelijk lukte het me toch om tot vijf te komen en eenmaal op gang ging dat best snel!
Trots op mij tag
Spelregels
- Je bent natuurlijk hartstikke trots op je kinderen of de mensen om je heen, maar bewaar dat voor een ander verhaal. Deze tag gaat alleen over jou!
- Kijk alleen naar 2017. Waar ben je enorm trots op wat je het afgelopen jaar gedaan hebt? Onthoud: het hoeft niet groots te zijn. Ook op kleine dingen kun je enorm trots zijn.
- Probeer er echt vijf op te noemen. Je hebt een heel jaar om uit te spitten. En als je ze opgeschreven hebt, voel je je instant beter. Beloofd!
- Tag jij ook een paar medebloggers? Ga ik geen aantal aan verbinden, mag je helemaal zelf weten.
- Link even terug naar de blog van Linda. Zo kan iedereen de spelregels nog eens nalezen. Daarnaast is het natuurlijk ook gewoon netjes om de bedenker van de tag even te noemen!
Waar ben ik trots op?
Speciale eervolle vermelding: Ro!
Recalcitrant als ik soms ben, ga ik vandaag even tegen de spelregels in. Want eigenlijk hoort hij bovenaan mijn lijstje. Hij blijft interesse tonen, steunt me waar hij kan en is de reden dat ik überhaupt ben gaan schrijven. Ik zou niet trots kunnen zijn op onderstaande vijf punten als hij me niet had gestimuleerd die blog te beginnen.
Doorzettingsvermogen
Afgelopen jaar heb ik best een paar keer zitten twijfelen: ging het allemaal wel goed met mijn blog, werd ik geen ‘lopende band’-medewerker? Sommige weken draaien namelijk bijna volledig om het schrijven van teksten, maken van foto’s en alle andere randzaken die er bij mijn blog komen kijken. En dan ben ik misschien niet de hele dag bezig, maar wel élke dag. Dat is veel. Maar toch… Elke keer dat ik die twijfel voelde, volgde een boost in de vorm van groei op Facebook of in mijn bezoekersaantallen. Kennelijk doe ik toch iets goed 😉
Een weekendje weg met onbekenden
Eigenlijk vind ik mijn comfortzone één van de fijnste plekjes op aarde. Ik ben namelijk normaalgesproken helemaal niet zo van living on the edge. Dat ik dus een heel weekend naar Zuid-Limburg vertrok met zeven andere vrouwen (waarvan ik er één zelfs nog nooit gezien had), was dus eigenlijk wel een klein wonder. Maar ook de beste stap die ik heb kunnen zetten. Je zit dan toch meteen in een bijzondere snelkookpan. Je leent je tandpasta uit aan iemand die je vijf uur daarvoor voor het eerst de hand schudde en praat al snel honderduit alsof je elkaar al jaren kent. Ik leerde bovendien enorm veel van de anderen en kreeg er, als kers op de taart, een paar vriendinnen bij.
Organisatie
Als opper-warhoofd en de vrouw die chaos lijkt te hebben uitgevonden, mag het een wonder heten dat ik in staat ben mijn leven in goede banen te leiden. Overigens kan ik dit nog altijd niet zonder (daar hebben we hem weer) Ro, die mijn externe geheugen is in drukke tijden. Maar hoewel ik een bloeiend bedrijf hoop te bouwen, regelden we tussendoor ook de diverse verjaar- en feestdagen. Ik ben er eigenlijk best wel trots op dat het allemaal goed kwam. Ook heb ik het drukker dan ooit. En terwijl ik soms nog weleens moeite heb met een volle agenda, leer ik daar steeds beter een balans in aanbrengen.
Afvallen
Ik ben echt intens blij dat ik een ruim halfjaar de mail kreeg van Tastea of ik met hen wilde samenwerken. Niet alleen omdat ik er een bescheiden succes mee boekte (de blog wordt nog altijd elke maand echt heel goed gelezen), maar ook omdat ik eindelijk weer wat kilo’s verloor. De laatste tijd sloop het snoepen er echter toch weer in en ik voelde dat ik wat aankwam. Inmiddels drink ik weer een tijdje braaf thee en raak opnieuw gewicht kwijt. Gelukkig! Zo kan ik hopelijk volgend jaar mijn laatste kilo’s afvallen en dan eindelijk op mijn gewenste gewicht komen.
De mogelijkheden die het bloggen me biedt
Natuurlijk weet ik dat materiële zaken geen toegevoegde waarde zijn op je ouderschap: het draait vooral om liefde. Maar om helemaal stil te zitten en daarmee toch ‘afhankelijk’ te zijn? Nee, dat zit niet in me. Ik wilde ook iets voor mezelf doen om een financiële bijdrage te kunnen leveren aan het gezin – ook om een voorbeeld voor hen te kunnen zijn.
En dat lukt me inmiddels. Naast het financiële plaatje kunnen we echter ook vaker naar pretparken of theatershows. Daar kan echt niks tegenop: de glunderende gezichten, blije blikken of de opmerking dat vandaag de leukste dag ooit was… Ja, dan ben ik heel trots dat ik dat voor ze kan doen. Samen met Ro dus. Het verrijkt mijn leven op heel veel verschillende manieren en maakt me een betere moeder.
Waar ben jij trots op?
Volg jij Lotus Writings al op Facebook, Instagram en Pinterest?
Afbeelding – Shutterstock
Je doet het ook zo ontzettend goed met de blog! Toffe tag 😙