Cindy wil net naar een vriendin toegaan, als haar vriend thuiskomt van zijn werk met een mededeling die alles op zijn kop zet. Waarom en hoe het nu met ze gaat, vertelt ze in haar openhartige, ingezonden stuk.
Gisteren begon eigenlijk als een gewone maandag in september. En toch zette deze dag even mijn leven op mijn kop. Nu, na een nacht slapen, is dat nog niet beter geworden. Ik wilde net de deur uitstappen om gezellig te gaan bijkletsen met mijn beste vriendin, toen mijn vriend onverwachts thuis kwam van kantoor. ‘Ik denk dat we het huis maar te koop moeten zetten,’ viel hij met de deur in huis.
Van wat een gezellige middag met mijn vriendin had moeten worden, weet ik niet zo veel meer. Door mijn gedachten maalde de boodschap die hij me net had verteld als een mantra. Ik kon haar op dat moment ook nog niks zeggen, omdat ik eerst zelf mijn gedachten op een rijtje moest krijgen.
Daarop volgde de eerste slapeloze nacht: wat nu? Moet het echt? Waarom? Want onze situatie was in eerste instantie zo goed als ideaal: tweeverdieners met allebei een goede baan, meer dan genoeg inkomsten, een zoon die net in het basisonderwijs was gestart en een dochter van destijds bijna 1 jaar.
Door de zwangerschap van onze dochter verlengde mijn toenmalige werkgever het contract niet en ik kwam in de WW. Even later moest mijn vriend eruit na de zoveelste reorganisatie/interne verhuizing. Eén keer WW was op te vangen, maar allebei een uitkering én intussen je eigen bedrijf opstarten is een behoorlijke aanslag op je vermogen. We deden best een tijdje zuinig aan. Dus dat het financieel al een tijdje niet heel lekker liep, mag duidelijk zijn. Dit sloeg echter in als een bom.
Ik bedoel: het huis te koop zetten? Dat is echt wel even andere koek. Ik had het gewoon echt niet zien aankomen. Juist omdat we het wat krap hadden, hield ik me al even afzijdig van de financiën. Twee kapiteins op één schip? Dat werkt niet. Dus ik vertrouwde mijn vriend daarin volledig. Vertrouwen dat nu natuurlijk ook in één klap weg was.
Hoe groot de schade was? Opgeteld telden de allerergste achterstanden bij elkaar zo’n € 1.200,00. En dat waren eigenlijk alleen de rekeningen die écht op zeer korte termijn betaald moesten worden. Samen met de overige rekeningen bedroeg de totale betalingsachterstand zo’n € 3.000,00. Bovendien kwamen we de komende maanden structureel geld tekort.
Daar tegenover stond gelukkig ook een groot, helder licht aan de horizon. De inkomsten uit het bedrijf waren namelijk hard aan het stijgen. Alleen koop je daar – letterlijk – niks voor. De hypotheekverstrekker was daar natuurlijk niet tevreden mee. Bovendien scheen dat licht aan de horizon. Te ver weg om deze rekeningen mee te kunnen voldoen.
Des te gelukkig was ik toen mijn ouders bijsprongen om de ergste rekeningen te kunnen voldoen. Ook bij het dragen van de andere lasten kregen we veel financiële hulp van familieleden. Iedereen was het er gelukkig over eens dat we buiten onze schuld in deze situatie waren gekomen. We hadden er echt alles aan gedaan om buiten de problemen te blijven. (Geen dubbeltje-op-zijn-kant taferelen met dure hobby’s en onnodige uitgaven) De bereidheid om te helpen was dus erg hoog. Naast financiële hulp, brachten mensen regelmatig tassen vol boodschappen langs. Echt, je zou bijna denken dat Sinterklaas echt bestaat. Onze beide kinderen merkten hierdoor niks van de problemen en ik vond dat allemaal zo ontzettend lief. Alleen was het wel handig geweest als mijn vriend eerder aan de bel had getrokken.
We zijn inmiddels een aantal jaar verder. De rekeningen zijn allemaal betaald en we wonen gelukkig nog steeds in ons fijne huis. Weliswaar met veel tranen en soms het gevoel op een houtje te moeten bijten, maar we overleefden de periode. Toch zijn er nog een paar dingetjes die zijn nasleep hebben. 100% vertrouwen in mijn vriend heb ik bijvoorbeeld niet meer. Ik kijk veel kritischer mee naar de inkomsten en uitgaven. Als hij zegt dat het wel kan, geloof ik niet meer automatisch dat het klopt. En we hebben nog steeds geen nieuwe financiële buffer kunnen opbouwen, al vertrouw ik erop dat dat helemaal goed gaat komen.
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
