Na zes weken niks doen, is het vandaag alweer zover: school begint, net als de bijbehorende ratrace. Een jaar waarin we nieuwe herinneringen gaan maken, kleine meisjes weer wat groter worden, we opnieuw zullen moeten loslaten, zij (en wij als ouders) emotioneel en fysiek groeien… Aan de ene kant kijk ik uit naar het vaste ritme, aan de andere kant? Nou ja, lees zelf maar!
9 gedachten die ik heb nu we weer naar school mogen
Nu al? Stop de tijd!
Zes weken lang niks. Ja, ik liet een tatoeage zetten, we gingen naar de dierentuin, een dagje naar het Vennenbos, naar het zwembad en het zomercarnaval in Rotterdam, we vierden vijf verjaardagen en de gang en het toilet kregen een kleine make-over. Verder speelden ze dagelijks buiten en deden we een klein logeerfeestje in de woonkamer. Dus zo gezien hadden we een heerlijke vakantie. Maar niets van de plannen die ik vooraf had. Misschien voelt het daarom wel extra alsof we nauwelijks wat gedaan hebben en dat de tijd veel te snel ging?
Hoe gaan ze het nieuwe jaar vinden?
Onze oudste dochter start vanaf volgende week op het HBO. De andere dames gaan naar groep 5 en 6 en onze kleine man begint in november waarschijnlijk alweer op de peuterspeelzaal. Ik hoop dat ze genieten op school. De een staat te popelen, de andere twee kunnen absoluut niet wachten tot het weer vakantie is – we gaan het allemaal beleven. Maar stiekem vind ik het toch allemaal wel weer best spannend.
Hoera, we krijgen weer wat ritme!
Waar die meiden misschien nog wel een paar weken extra vakantie hadden willen hebben, kijk ik enorm uit naar het ritme. Allemaal op tijd op staan, geen discussies over de televisie om half 8 (want die gaat niet meer aan), duidelijkheid, structuur en iedereen weet wat hem en haar te doen staat. Of althans, ik weet wat iedereen te doen staat. Nu nog in beweging krijgen 😉
O, ja, dat ge-taxi…
Soms voelt het of er Mama Taxi op mijn voorhoofd staat. Vorig jaar was een discutabel hoogtepunt: op woensdag moesten we eerst naar turnen, dan thuis even alle tassen (en sportkleding) wisselen. Kind A naar zwemles in een dorp, twintig minuten verderop, dan terugrijden om kind B naar basketbal te brengen, terug naar kind A en de laatste paar minuten van haar les kijken, omkleden en door naar kind B. En eenmaal thuis ook nog een maaltijd op tafel toveren. Overbodig om te zeggen dat ik aan het eind van zo’n dag compleet gesloopt was.
Nu zijn dit jaar de sporten enigszins anders verdeeld. Dat scheelt enigszins, maar daar staat wel tegenover dat we nu drie tot vier dagen overal heen moeten. Of dit relaxter is zal de praktijk vooral moeten uitwijzen.
Speelafspraakjes
Als het aan mij lag deden we, net als in groep 1, geen playdates tot de herfstvakantie. Die eerste weken zijn de kinderen vaak vermoeider dan leuk is, maar ikzelf ook. Bovendien hebben ze genoeg vriendjes in de buurt en kunnen ze hier lekker buitenspelen, dus lijkt me dat een prima optie. Komend jaar, zo heb ik me voorgenomen, gaan we het maar bekijken per dag. Heb ik er zelf zin in? Dan is het allemaal prima. Ben ik te moe, niet lekker of te druk in mijn hoofd? Dan gaat het helaas niet. Nee is uiteindelijk ook een antwoord.
Tijd voor nieuwe voornemens
Die zijn er genoeg!
- Elke avond ervoor kleding klaarleggen, zodat ze in de ochtend sneller klaar kunnen zijn.
- Iedereen zelf zorg laten dragen voor het fruit en de eigen lunch.
- Ruim op tijd bij school staan.
- Gezonder en gevarieerder eten, zorgen dat er op zondag nog steeds fruit in huis is voor de maandag daarna.
- Een duidelijk weekschema bijhouden.
- In balans zijn. Met mezelf, met het ge-taxi, met de kinderen.
- Alle bovenstaande goede voornemens volhouden.
Ik wil vanaf nu elke dag even naar buiten
Afgelopen vakantie lukte het (de kinderen) ook. Ondanks de regen en het, regelmatig, morsige weer was het prima weer om naar buiten te gaan en ze kwamen dagelijks met vieze handen, grijze voeten en rode gezichten thuis. Eigenlijk wil ik dat na de vakantie ook vasthouden. Dat betekent dus ook dat er weer passende kaplaarzen moeten komen voor ieder kind, dat we stevige regenkleding nodig hebben in alle maten en dat ik zelf ook de knop moet omzetten…
Was het maar weer vakantie
Op de een of andere manier vind ik het eind van een vakantie altijd heel dubbel. Natuurlijk ben ik blij met het ritme en dat we weer allemaal in de pas gaan lopen, maar toch mis ik het lummelen. Dat je ’s ochtends nog even kan blijven liggen als de situatie het toelaat, dat de kinderen gezellig na het eten langer dan de bedoeling buitenspelen en dat er rust is.
Waar ik de afgelopen weken meer dan eens vloekend zuchtte dat ik enorm uitkeek naar 21 augustus, is het dus ook weer zo dat ik ze met enige weemoed naar school breng vandaag. Aftellen dus maar tot de volgende vakantie.
Kijk jij uit naar het begin van het nieuwe schooljaar? Of zou de vakantie van jou nog wel een paar weken mogen duren?
Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?
Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.
Afbeelding, Evgeny Atamanenko – Shutterstock
