Home » Persoonlijke ontwikkeling » Privé » Mom vs Dad Tag | Over papadag en puberdochters

Mom vs Dad Tag | Over papadag en puberdochters

Mom vs Dad Tag

Je leert elkaar pas echt kennen nadat je kinderen krijgt – vond ik. Of misschien beter gezegd: op een andere manier. Daarom bedacht ik de Mom vs Dad Tag: even kijken of Ro en ik een beetje op één lijn zitten!

Mom vs Dad Tag: hoe denken we over ouderschap?

Tijd voor een nieuwe tag! Dit keer eentje over het ouderschap van beide kanten gezien, oftewel: mom vs dad! Niet de eerste keer trouwens: Ro en ik vulden al eens een tag in met zijn tweeën. In deze tag gaat het over de bekende onderwerpen die nog altijd voor veel discussie zorgen: slapeloze nachten, papadag en puberdochters. Dus heb je zin in opluchting (omdat alle neuzen dezelfde kant op staan) of een echtelijke ruzie? Neem de tag dan vooral over! 😉

Zelf geef ik graag het digitale stokje door aan Charlotte van Lovely Charlotte, Niels van Tips voor Papa’s, Rob van Papablogger, Kimberley van Momontop en Monique van Moonoloog!

Mom vs dad tag Q&A

Het is 02.00 uur ‘s nachts, voor de tweede week op rij gilt je kind de buurt bij elkaar: co-sleepen of consequent terugbrengen?

Merel

Nu hebben we dit godzijdank nog niet gehad *even afkloppen* maar ik ken mezelf goed genoeg om te weten wat ik zou doen. Mijn nachtrust is me heilig, dus als het aan mij ligt wordt het gewoon co-sleepen. Ik ga er even voor het gemak vanuit dat het kind in kwestie misschien een nachtmerrie heeft of het eng vindt; op zichzelf slapen komt vanzelf wel. Enige wat ik wel zou doen is een duidelijke afspraak maken: als je wakker wordt, niet gillen. Als er namelijk iets is waar ik echt bloedchagrijnig van wordt dan is het dat iemand je met veel kabaal wakker maakt.

Ro

Lastige keus, maar ik denk toch dat ik ga voor co-sleepen. Ik weet nog goed dat May langer bij ons in de kamer sliep – uiteindelijk anderhalf jaar. Die had daar ook gewoon meer behoefte aan. En als je kind twee weken achter elkaar elke nacht de boel bij elkaar schreeuwt, dan houdt het terugbrengen een keer op. Die anderhalf jaar niet doorslapen is wel genoeg geweest! Wel grappig trouwens: vijf jaar geleden zou ik deze vraag zo anders beantwoorden. Maar nu weet ik wel beter.

Krijg je jeuk van het woord papadag? Of gebruik je het zelf?

Merel

Volgens mij ben ik één van de weinige Nederlanders die hier niet zo’n problemen mee heeft. Over het algemeen zijn het toch de mannen die een dag (extra) opnemen, het dekt de lading wel. Ik gebruik het dus zelf weleens. Maar goed, we hebben hier ook mama-dag. Dus dat streept elkaar weer weg.

Ro

Ik gebruik het zelf heel vaak; ik wissel af met ouderschapsverlof.

Je zoontje wil een prinsessenjurk aan. Mag dat?

Merel

Weliswaar zelfbedacht, maar dit vind ik dus echt een gewetensvraag. Het is heel politiek correct om nu te zeggen: ‘Ja natuurlijk!’ Maar geldt dat ook voor de praktijk? En mag het dan alleen binnen of ook buitenshuis? Eerlijk gezegd weet ik het niet goed. Ik vermoed van wel, maar dat is makkelijk praten als je alleen dochters hebt.

Ro

Ik zou zeggen van wel. We zijn volgens mij best wel genderneutraal in onze opvoeding: we geven de meisjes bewust techniek mee, vertellen dat ze dingen net zo goed kunnen als jongens. Dus ik mag hopen dat als we een zoon zouden krijgen, we daar net zo open-minded in staan.

Wanneer vertel je over de bloemetjes en bijtjes? En waar ligt je grens?

Merel

Ik ben heel open over zo’n beetje alles. Dat vind ik ook heel belangrijk: ik heb liever dat ze correcte informatie ontvangen van hun ouders dan iets via internet opzoeken. Uiteindelijk staat daar ook een hoop onzin. Los daarvan denk ik dat het belangrijk is niet te moeilijk te doen over seks – uiteindelijk zijn we daar allemaal uit ontstaan. I know, misschien niet bepaald iets waar je te lang over na wil denken. Maar het is wel zo 😉

Ro 

Volgens mij kan je prima antwoord geven wanneer je kind daar zelf om vraagt. Wat kinderen niet begrijpen, gaat langs hen heen. Dus waarom moeilijk doen over iets dat zo natuurlijk is?

Je kind valt: wat doe je als eerst?

Merel

Ligt eraan. Is het een onhandige val, maar hebben ze geen pijn? Dan geloof ik toch dat ik het eerst in de lach schiet. Zijn ze aan het huilen, dan troost ik met een dikke knuffel en toverkusjes. Werkt altijd.

Ro

Eerlijk? Als ik gelijk zie dat het niet ernstig is, keihard lachen. Ze vallen soms ook zo grappig! Mocht het wel ernstig zijn dan ren ik er meteen op af en controleer of ze geen hersenschudding hebben of iets in die trant.

Vind je het belangrijker dat je kinderen op school doen waar zij zich lekker bij voelen of het hoogst mogelijke niveau halen dat ze aankunnen?

Merel

In eerste instantie zou ik zeggen ‘doen waar ze zich lekker bij voelen’. Maar tegelijkertijd vind ik dat je als ouders ook de taak hebt om je kind soms te beschermen tegen zichzelf. Het ligt dus volledig aan het karakter van je zoon of dochter: hebben ze de potentie atheneum te doen, maar zijn ze ontzettend goed in schilderen? Dan is er niets mis mee als ze bijvoorbeeld mavo of havo doen en daarna een aansluitende kunstopleiding. Bovendien vind ik pushen verkeerd.

Aan de andere kant wilde ik zelf van 3 VWO naar 3 VMBO omdat ik wel visagiste wilde worden. Uiteindelijk ben ik blij dat mijn ouders die stap tegenhielden, onder het mom van: ‘Dat kan je altijd nog gaan doen.’ Ze wisten ook wel dat het vooral voortkwam uit luiheid; bovendien kon ik best opmaken maar echt getalenteerd? Nee.

Ro 

Ooit schreef ik een gastblog over hoe het is om kostwinner te zijn. Die gaat hier ook op in. Volgens mij moet je vooral doen waar je blij van wordt en niet waar je het meeste geld mee kan verdienen. Dat eerste hou je namelijk veel langer vol. Dat wil ik voor mijn kinderen ook.

Je puberdochter neemt voor het eerst een jongen mee naar huis. Hoe reageer je?

Merel

Eerlijk gezegd ben ik vooral benieuwd naar Ro 😉 Maar ik geloof dat ik wel een relaxte schoonmoeder ben. Tenzij ik het idee heb dat hij een slechte invloed op één van mijn dochters heeft, dat haalt het slechtste in me naar boven.

Ro 

Lastig te zeggen, ik kan er nu nog geen echt antwoord op geven. Ik hoop vooral dat ik er flexibel mee omga en hij goed voor haar is.

Omschrijf jezelf als ouder in positieve en minder positieve zin

Merel

Vaak liefdevol, met oog voor wie onze kinderen zijn en hun behoeften. Volgens mij kan je bij mij elk verhaal wel kwijt en ben ik vrij open-minded. Daarnaast hoop ik de kinderen te kunnen laten zien hoe belangrijk het is om je op te stellen als een sterke, zelfverzekerde vrouw.

Mijn minpunten? Ik ben chaotisch, ren vaak net op tijd de school binnen (en soms zelfs te laat), ben soms onnodig streng of hard tegen de kinderen en heb weinig geduld met gezeur. O ja, en ik vloek weleens waar de kinderen bij zijn. Niet zo handig, zeker als ik mezelf weleens terug hoor.

Ro

De manier waarop ik in het leven sta: ik vind eigenlijk weinig vreemd. Ik praat altijd terug tegen mensen – ongeacht hun uiterlijk, afkomst of wat dan ook. En ik hoop dat ze die open houding meenemen in hun eigen leven. Zo ontstaan namelijk de mooiste momenten en gesprekken.

Waar ik wel nog wat aan mag werken, is mijn strengheid. Ik zit er heel vaak bovenop terwijl ik soms iets meer zou kunnen loslaten.

Omschrijf de ander als ouder: waarin blinkt hij of zij uit?

Merel

Ro is in de eerste plaats een heel betrokken vader. Goed georganiseerd ook. Hij zorgt er daardoor voor dat de kinderen (ondanks mij haha) structuur in hun leven hebben en leren omgaan met tijd. Daarnaast neemt hij ze vaak mee op avontuur. Ze gaan spontaan een paar haltes met de bus, wandelen in het dorp of de hele middag naar de speeltuin. En ze komen altijd thuis met een glimlach en vol verhalen.

Ro 

Ik kan Merel in één woord omschrijven: liefdevol. Daarnaast heeft ze een groot empathisch vermogen, wat maakt dat ze vaak begrip heeft. De kinderen vinden dat heel prettig.

Wat is het beste ouderlijke advies dat je anderen zou willen meegeven?

Merel

Eigenlijk een paar dingen. Allereerst dat het soms prima is om mee te bewegen met je kind. Het hoeft niet altijd te gaan op jouw manier ten koste van alles. Want wanneer je kind zijn hakken in het zand zet, wordt het een strijd – en dat kost vaak enorm veel energie. Door iets anders te brengen, kan je soms alsnog de situatie naar je hand zetten, maar dan iets relaxter.

Daarnaast: liefde is niet alles, maar maakt veel goed. Kinderen vinden het vaak belangrijker dat je er simpelweg voor ze bent dan dat je die nieuwe dure fiets kan kopen. Echt, de tijd van nu krijg je niet meer terug. Verspil je tijd dus niet (te vaak) aan timelines wanneer je samen met je kindje bent.

O en tot slot: iedereen vult het ouderschap in op haar eigen manier. Omarm jezelf als de moeder of vader die je wél bent. Misschien haat je knutselen, maar ga je wel graag buitenspelen? Of kan jij niet best plannen, maar maak je van een regenachtige middag toch een feestje. Kijk liever naar wat je goed doet dan wat minder lukt. En vergelijk jezelf niet (nooit!) met anderen!

Ro 

Het is goed om af en toe de spreekwoordelijke roze bril af te zetten. Probeer realistisch naar je kind te kijken en uitspraken als ‘mijn kind doet dat niet’ te voorkomen. Want ja, jouw kind doet dat misschien wel. En het is op zich niet erg wanneer je kind gedrag vertoont dat niet per se wenselijk is, zolang je er dan vervolgens maar iets mee doet. Je ziet toch best veel ouders die niet durven toegeven dat hun kind weleens een foutje maakt. Jammer, want dat doen we toch allemaal?

Ik zou het leuk vinden als je de Mom vs Dad Tag overneemt! En dan nu de laatste vraag aan jullie: co-sleepen of volhouden?

Volg je Lotus Writings al op Pinterest?

Merel

Merel (39) is eindeloos trots op haar vier dochters en zoon: June, Rose, May, Nova* (2020) en zoon Sean. Ze is gek op Van Dobben kroketten en chocola en daardoor eeuwig aan de lijn. In 2015 startte ze een goedlopende lifestyleblog: Lotus Writings voor dertigplussers: boordevol handige tips en nuchtere ervaringsverhalen met humor.

3 gedachten over “Mom vs Dad Tag | Over papadag en puberdochters

  1. Leuk om te lezen hoe jullie er allebei in staan! Ik weet alleen niet of ik mijn man zo ver krijg om de tag over te nemen. Maar om antwoord op die laatste vraag te geven: ik zou voor co-sleepen gaan. Inmiddels willen onze kinderen echt niet meer bij ons in bed slapen. 😉

    1. Haha nee gezien de leeftijd geloof ik dat meteen. Terwijl het dan nog steeds wel gezellig kan zijn om bij elkaar te ‘logeren’ 🙂

      Mocht je hem toch zover krijgen, let me know! Ben benieuwd!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven

Welkom op Lotus Writings! Door deze site te blijven gebruiken, ga je akkoord met het gebruiken van cookies. In de footer van deze website vind je mijn privacyverklaring. Hierin leg ik uit welke persoonsgegevens ik verzamel op Lotuswritings.nl en wat ik hiermee doe. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten