Kimberly schrijven elkaar sinds kort om de week een brief. Hiermee willen we jullie een inkijkje geven in onze vriendschap. De brieven gaan over van alles: trash-tv, bitterballen of iets anders waar het leven leuker van wordt!
Lieve Kim,
Hoe we tegenover straf staan? Ik vind het een lastige.
Waar ik vooraf bijvoorbeeld nooit bij stil stond, is dat zusjes onderling zo regelmatig (lees: dagelijks meerdere keren. Per uur.) ruzie maken. Beetje naïef waarschijnlijk, want ik ben zelf opgegroeid met een jongere zus. Maar aan de andere kant had ik het idee dat het wel zou loslopen. Het blijft bij de kleintjes ook niet bij woorden: ze gaan elkaar regelmatig te lijf. En hoewel ik denk dat het ergens goed is om jezelf te leren verdedigen, is het soms echt een rotgezicht. Dus straf? Tja, je ontkomt er misschien niet helemaal aan.
Al geloof ik niet in een soort naughty chair. Vooral bij oudere kinderen ben ik ervan overtuigd dat het belangrijker is dat ze snappen waarom iets niet mag – een beetje in het verlengde van positief opvoeden. Anders blijf je uiteindelijk bezig en elke keer dezelfde dingen corrigeren. Dus nu de dames iets ouder worden, gaan we steeds vaker het gesprek aan en vertellen wat we van ze verwachten. Dat niemand het leuk vindt om geslagen te worden en dat we onze handen thuishouden.
Maar goed, we zijn ook maar mensen. Soms zijn ze ontzettend druk. Dan stuiteren ze alle kanten op (helaas ook die van elkaar) en zitten elkaar op zo’n beetje ieder mogelijk moment dwars. Ze willen het speelgoed van de ander, precies op die paar vierkante centimeter van de bank zitten… En tijdens vakanties is het zo mogelijk nog erger, want dan zijn ze natuurlijk zo’n beetje 24/7 in elkaars buurt.
Het gebeurt dan dus weleens dat (met name) ik compleet overprikkeld raak. Dan probeert June een verhaal te vertellen, gilt Rose tussendoor en trapt May onder tafel tegen haar zus (of andersom). Echt, stilte is zo ondergewaardeerd haha! Straf zou ik het niet willen noemen, maar ik word dan wel heel boos. En werkt dat niet, dan plant ik er vaak eentje op de trap. Al is het maar om de rust te laten terugkeren. Werkt dat ook niet, dan ga ik zelf in de gang zitten.
De enige straffen die we uitdelen, volgen na een grove leugen. Geen kleintjes of om bestwil, maar als je glashard liegt en me recht in mijn ogen aankijkt. Dat vind ik zo erg! En hoeveel empathisch vermogen ik ook heb, dan mag je dat vertrouwen bij mij echt terugwinnen. De straffen die we dan hanteren kunnen uiteenlopen van een week huisarrest tot je telefoon inleveren en pas over een paar dagen terugkrijgen.
En ondanks dat consequent zijn niet bepaald my middle name is; dan wel. Er is één ding dat ik namelijk minstens zo belangrijk vind als eerlijk durven zijn in huis, en dat is respect hebben voor je ouders. Ontbreekt dat, dan ben ik toch best wel streng geloof ik.
Iets waar ik trouwens ook strenger in ben dan ik zelf had verwacht, is het beperken van prikkels van buitenaf. Zo mogen Rose en May de eerste weken van school (tot aan de herfstvakantie) geen playdates afspreken. Misschien voor hen niet zo leuk, omdat vriendschappen toch ook in het begin van het schooljaar worden gesmeed, maar ik vind het druk zat.
Hoe zorg jij daarvoor bij Evi? Heb je bijvoorbeeld bepaalde regels om te voorkomen dat ze helemaal stuiterend thuiszit of -komt? Of laat je haar zelf grenzen aangeven en pas je je daarop aan?
Volg je Lotus Writings al op Pinterest?
In deze serie verschenen ook:
- Over Temptation Island
- Lente en opruimwoede
- #veertigmin en nooit meer sjans
- Durf jij egoïstisch te zijn?
- Waarom ik geen vrijgezellenfeest wil
- Waarom ik mijn comfortzone omarm
- Ik ben slecht in het combineren van werk en gezin
- Ik wil graag loslaten wie ik ben geworden
- Zwijgen is goud. Mij lukt het alleen niet echt…
- Over mijn ambitie met Bloggen Baart Kunst
- Hoe de puberteit echt is?
- Waarom ik een curlingouder ben?
- Hoe verschillend drie zusjes kunnen zijn
- Waarom ik May meteen op de overblijf deed
- Waarom de lijntjes van het CB me niks doen
- De kinderen zijn een confronterende spiegel
- Wat er gebeurt als Ro en ik niet samen zijn
- Wat voor mij de ideale Kerst is?
- Mijn goede voornemens voor 2020
- Het einde van een bijzonder project
