Nog even en het is zover! Kerst staat voor de deur, maar wat trekken de kinderen aan? Ik vind het maar lastig, dat groter worden. En ja, ook omdat ik totaal geen invloed meer heb op wat June wil dragen. Al zijn er gelukkig oplossingen…
Kleine meisjes worden groot
Het zien opgroeien van je kinderen blijf ik toch als dubbel ervaren. Aan de ene kant zie je je kleintje uitgroeien tot een mini-volwassene met zijn of haar eigen mening (in ons geval al vrij kort na de geboorte, maar dat terzijde) en tegelijkertijd worden de momenten dat ze je écht nodig hebben sporadischer. En ook dat levert natuurlijk een dubbel gevoel op (vrije handen tegenover ongelimiteerd knuffelen). Een van de dingen die ik bij June toch soms wel mis, is het samen shoppen. Of anders gezegd… Shoppen waarbij ik duidelijk mijn mening mag geven. Dat hoeft niet want die heeft ze zelf. Inmiddels al zo’n zes jaar.
Echt, ik zie haar nog zo voor me als klein meisje. Haar donkerbruine ogen schoten vuur terwijl ze riep dat ze die broeken dus mooi niet ging aantrekken. Jurkjes moesten het zijn – of bij hoge uitzondering een rokje – anders wilde ze het niet dragen. En daar ga je als ouder dan onbewust toch een beetje in mee. Ik had geen zin in elke dag strijd. Uiteindelijk dacht ik ook: hoe belangrijk is het helemaal dat ze draagt wat ik wil? Bovendien is één ochtendhumeur in Huize Lotus Writings genoeg. Althans, destijds. Tijdens de pre-puberale jaren valt de appel niet ver meer van de boom.
Tijden veranderen…
Tegenwoordig is de situatie volledig omgekeerd. Rokjes en jurken? Ze moet er niet meer aan denken. Haar eisenlijst is vrij uitgebreid: liefst een skinny jeans en die strak zit, maar ook van flexibele stof is zodat ze zich voldoende kan bewegen. Dankzij acro wil ze namelijk nog weleens willekeurig in een spagaat neerploffen of andere trucjes doen en het schiet niet op als je broek je dan tegenhoudt. Ik vind het inmiddels wel jammer. Zeker rond de feestdagen voegt een jurkje voor mij toch wat toe. Liefst ook een beetje over the top met glitters en pailletjes. Nou, ik hoef je waarschijnlijk niet te vertellen dat je daar bij een tiener niet meer mee hoeft aan te komen.
Gulden middenweg
Gelukkig zijn er ook kledingmerken die ons een beetje naar de gulden middenweg brengen. Ze is bijvoorbeeld al jaren fan van Vingino: stoer, maar wel meisjesachtig. En zelfs de jurkjes dragen Junes goedkeuring, omdat ze niet te prinsesserig zijn. Desondanks vind ik ze ook heel leuk. De kleding valt vaak heel mooi en de stof blijft lang goed. Zo draagt Rose inmiddels een shirtje dat ooit van haar grote zus was en, ondanks veelvuldig wassen, nog steeds als nieuw oogt. En dat heeft écht niks met mijn was-capaciteiten te maken!
Wat trekt ze aan met kerst?
Wat ze aantrekt met het kerstdiner op school staat al vast: een skinny met zwart-wit geblokte overhemdblouse en daaronder een T-shirt. Thuis hoop ik nog altijd op een jurkje. Misschien a fool’s hope maar het lijkt me echt zo fijn als ze toch overstag gaat. Het moet vast goedkomen. Bij web-shops als Olliewood vind je zoveel kinderkleding bij elkaar dat ik me niet kan voorstellen dat we er niet uit gaan komen. Wish me luck!
Wat trekken jouw kinderen aan met kerst? En heb jij daar (nog) enigszins invloed op?
Volg je Lotus Writings al op Pinterest?
Afbeelding – Shutterstock
Ja, dat ken ik. Mijn kinderen maken inmiddels ook helemaal hun eigen keuzes op dit gebied.
Gisteren heb ik welgeteld twee blousen uitgekozen, kreeg ik als reactie: ‘Zijn die niet voor oude mannen.’ Dankjewel…
Ik weet nog wel hoe dat bij ons ging. Elke keer werd het een groter drama haha
Vingino heeft inderdaad leuke kleding! En skinnies zijn altijd goed natuurlijk.
Helaas ook steeds minder invloed (als ik die eigenlijk ooit al had ;)) Ik heb deze keer haar meegenomen naar de winkel en haar zelf een budget gegeven, waar ze iets van mocht kopen. Zo had ze eigen keus, maar moest wel kiezen en rekenen of ze uit kwam met haar budget (net het echte leven 😉 )
Een mooie keuze heeft ze gemaakt skinny jeans doet het altijd goed. Herkenbaar dat deed mijn zusje ook altijd. Nu nog steeds overigens.
Goh wat grappig dat June zo haar eigen wil heeft! Ik had dat niet echt tot ik vijftien was. Daarvoor droeg ik vooral wat lekker zat en dat was meestal niet in de mode of mijn moeders smaak.
Leuk en zeer herkenbaar! Hier twee meiden van 14 en 16 die enigszins zelf bepalen wat ze aantrekken maar wij wel echt een beetje zeggenschap hebben. Met Kerst vind ik het belangrijk dat ze er leuk en verzorgd uitzien. Gelukkig wordt de mening van deze stiefmoeder regelmatig zeer gewaardeerd! Onze zoon van 2,5 kunnen we nog heerlijk zo aankleden zoals wij dat willen haha.