Jamie wist de toenaderingspogingen van Mark altijd prima te weerstaan. Tot dat ene feestje… In het vervolg op deel 1 lees je vandaag hoe het verder gaat.
Mark had de enige zwakke plek van hun relatie geraakt. Hij was tijdens die ene avond een betere minnaar geweest dan Wesley ooit in hun zeven jaar samen. Hij leek intuïtief precies te weten wat Jamie lekker vond, waar Wesley daar eigenlijk nooit echt interesse in had getoond. Ondanks alle schuldgevoel zou ze de nacht zo overdoen als ze daar de kans voor kreeg. Want hoewel met Wesley alle andere facetten van de relatie echt perfect waren, was de seks dat niet. Ze beminden elkaar nauwelijks meer en als het al gebeurde, dacht hij alleen aan zichzelf. Erover praten had geen nut gehad: hij begreep haar niet, want hij hield toch van haar? Voor hem was dat voldoende en dieper op haar gevoelens ingaan, vond hij onnodig.
De badkamerdeur ging open en bracht haar weer terug in het heden. Haar blik gleed over zijn lijf naar beneden. Zo te zien zou Mark ook geen problemen hebben om de nacht nog eens over te doen. Ze grinnikte in zichzelf, terwijl hij de douchecabinedeur zachtjes opende met zijn linkerhand en bij haar kwam staan. Ze rilde en haar hart begon sneller te kloppen door zijn fysieke aanwezigheid. ‘Goedemorgen, schoonheid.’ Ze kon er niets aan doen en, hoe erg ze dat ook van zichzelf vond, haar verlangen stond lijnrecht tegenover haar geweten. Haar gedachten schoten heen en weer. Het leek een beetje op zo’n cartoon waarbij het duiveltje op de ene en het engeltje op de andere schouder zaten te kibbelen over wat ze nu moest doen.
Zijn wijsvinger gleed over haar ruggengraat naar beneden. Het duiveltje leek te winnen en ze wilde bijna opnieuw toegeven aan haar gevoel. Uiteindelijk was het al één keer misgegaan, zo redeneerde ze, dus wat maakte die tweede keer dan nog uit? Aan de andere kant knaagde haar geweten. Dat het één keer was misgegaan, betekende niet dat ze in nuchtere staat opnieuw zo respectloos moest zijn naar Wesley toe. ‘Je lijkt te piekeren,’ merkte Mark op, ‘vind je het jammer dat we samen naar huis zijn gegaan?’
Jamie lachte spijtig. ‘Nee. Allesbehalve, maar dat is dus precies wat ik zo jammer vind van mezelf. Ik had nooit verwacht dat ik ooit zou vreemdgaan. Ik wilde oud worden met mijn vriend. En jij hebt mijn toekomst volledig in de war geschopt. Nu sta je opnieuw zo voor me en laat me allerlei dingen denken die ik niet wil denken.’ Mark wilde erop ingaan, maar bedacht zich. Hij vond Jamie leuker dan hij al die tijd aan zichzelf had toegegeven en het leek hem geen goed plan de reden van haar relatiebreuk te worden. Dan zat er sowieso niets meer voor hen in voor.
Hij kuste haar op haar voorhoofd. ‘Geen dingen doen waar je spijt van krijgt,’ hakte hij de knoop voor haar door. En met een vloeiende beweging opende hij de deur van de douchecabine, stapte resoluut naar buiten en pakte een grote, zachte handdoek voor haar. Jamie voelde verwarring. Zijn handen, die eerder nog zo teder over en langs haar lichaam waren gegleden, hielden nu zakelijk die lichtblauwe doek omhoog. Voor het eerst in haar leven voelde ze precies waar de uitdrukking ‘met gepaste afstand’ op sloeg. Waar de vonken een paar seconden geleden nog knetterend oversprongen, voelde ze nu verwijdering en wilde ze hem alleen nog maar meer.
Maar Mark had de beslissing voor haar genomen en bleef daarbij. Met gemengde gevoelens kleedde ze zich aan in de vieze kleding van gisteravond – al had ze die natuurlijk per saldo weinig gedragen. In de gang gaf hij haar een afscheidsknuffel en wenste haar sterkte. Zuchtend stapte ze naar buiten en keek nog een keer om terwijl hij de voordeur in het slot liet vallen. Aan de andere kant van de deur sloeg Mark zich voor zijn hoofd, omdat hij net een fantastische vrouw terug had gedreven in de armen van haar vriend. En Jamie liep vertwijfeld richting de tram.
Ze wist dat ze Wesley alles moest vertellen nu. Misselijk door haar schuldgevoel haalde ze de ov-chipkaart langs de lezer en dwong zichzelf te gaan zitten in plaats van terug te sprinten naar Mark. Langzaam vulden haar ogen zich met tranen. De tram begon te rijden en de wereld om haar heen begon te verdwijnen in het verleden. Ooit zou dit moment ook niet meer zijn dan een herinnering, wist ze. Mark was niets meer dan een zwakke plek, probeerde ze haar verstand wijs te maken. En ook al wist ze van binnen dat het niet zo was, voor nu leek het de makkelijkste weg naar de toekomst.
Volg je Lotus Writings al op Pinterest?
Afbeelding, Shutterstock
Ook leuk om te lezen
En de vader is…
Wanneer Sacha op het scherm het onbeduidende witte vlekje ziet spartelen, weet ze dat ze er niet onderuit komt. Ze moet hem gaan bellen. Maar hoe kan ze van hem verlangen dat hij een vaderrol op zich neemt? En ook belangrijk: wil ze dat eigenlijk wel?
Lees hier deel 1 van En de vader is…
Een goedmakertje
Lars’ overwerk begint de zwangere Lotte een beetje op te breken. Ze hebben een fikse ruzie gehad gisteravond. Wanneer ze tijdens een wandeling Sven tegenkomt, beseft ze wat er eigenlijk mis is.
Lees hier deel 1 van Een goedmakertje