Dat vrouwen en mannen gelijkwaardig zijn, is anno 2019 helaas nog altijd geen wereldwijd gemeengoed. Je kunt echter wel al in de opvoeding beginnen met meegeven dat mannen en vrouwen niet voor elkaar onder doen. De emancipatie tag bestaat uit 9 vragen die hierover gaan. Vul jij hem ook in?
Emancipatie: belangrijk?
In een wereld waarin vrouwonvriendelijkheid nog altijd aan de orde van de dag is, denk ik dat het heel belangrijk is je dochters een bepaalde mate van zelfredzaamheid mee te geven. Dus niet schikken naar de wil van je man (die kostwinner is en daarom mag bepalen), maar op eigen benen staan. We vinden dat in onze opvoeding ook best belangrijk. Hoe dat er in de praktijk uit ziet? In de emancipatie tag vertel ik je alles over onze keuzes.
Emancipatie tag Q&A
Hoe voeden jullie de kinderen op? Gelijkwaardig of traditioneel?
We proberen onze dochters echt te leren dat vrouwen en mannen gelijkwaardig zijn. Dus mannen kunnen ook helpen in het huishouden of bij de opvoeding, vrouwen prima de kostwinner kunnen zijn van het gezin en dat je in principe hetzelfde kan als een man – behalve staand plassen.
Denk niet dat we een heel feministisch gezin zijn trouwens (dat gaat voor mij toch een stap verder), maar wel heel open-minded en voorstander van gelijke kansen voor iedereen.
Ben je een werkende moeder/vader? Waarom wel of niet?
In eerste instantie stopte ik met werken nadat ik beviel van Rose. Maar na verloop van tijd begon het toch te kriebelen . Ik kon niet echt stilzitten geloof ik en miste een intellectuele uitdaging in mijn leven. Daarom besloot ik te kijken of freelance tekstschrijven iets voor me was. Inmiddels zijn we een goedlopende blog en eigen bedrijf verder.
Volgens mij is het voor kinderen heel gezond om te zien dat je leven niet ophoudt als je moeder (of vader) wordt. Je eigen leven en uitdagingen blijven belangrijk. Betekent trouwens niet automatisch dat ik vind dat elke moeder zou moeten werken; uitdagingen kunnen ook elders liggen. Sommige vrouwen zijn geknipt voor het thuisblijfmoederschap en het is een luxe als je dat dan ook gegeven is.
Vraag jij om toestemming voor je een uitgave kan doen?
Welkom in het jaar 1951! Nee, Ro en ik vertrouwen elkaar volledig op het gebied van geld. We maken ook geen onderscheid in wie de kostwinner is: het is echt van ons samen. Maar goed, we doen ook allebei geen exorbitante uitgaven waar het gezin vervolgens de dupe van kan zijn. Zolang je niet in de problemen komt, moet het zo kunnen denk ik.
Wie doet bij jullie thuis de technische klussen?
Toen ik samen met June een huisje kreeg, besloot ik dat ik in de kern geen man nodig wilde hebben. En dat betekende dus ook dat ik me volledig stortte op het in elkaar zetten van de meubels en schilderen van muren. Ik leerde van mijn vader en opa de fijne kneepjes van het schildervak en liet me leiden door de gebruiksaanwijzing van IKEA.
Inmiddels neemt Ro het gros van de technische klussen op zich. Vooral uit praktische overwegingen: het gaat sneller en hij leest eerst voor hij aan de slag gaat 😉 Bij mij gaat het een beetje minder gestructureerd. Al kunnen we het wel samen. Soms. Zolang we ons aan deze tips houden om veilig samen te verbouwen, komt het allemaal wel goed.
Wie gaan mee naar belangrijke afspraken voor de kinderen (op school en het consultatiebureau)?
Wij allebei, mits hij het op zijn werk kan rond krijgen. Ik vind dat heel fijn: samen hoor je meer dan alleen. Bovendien is het een stuk gezelliger en zien de kinderen dat Ro de moeite neemt om bij dit soort afspraken te zijn. Misschien waarderen ze het nu nog niet – ouderschap is per slot van rekening de meest ondergewaardeerde baan ter wereld – maar ik weet zeker dat ze het fijn vinden om op terug te kijken.
Wie neemt vrij als de kinderen ziek zijn? Waarom?
Over het algemeen ik, omdat mijn werk nu eenmaal flexibeler is. Daarbij is het natuurlijk ook zo dat als je kind hondsberoerd is en de halve dag slaapt, je gewoon op de bank naast haar kan zitten met je laptop. En zo niet, dan is het jammer, maar werk ik op een ander moment wel.
Wie smeert ‘s ochtends de boterhammen?
De persoon die ze op eet. Althans, dat geldt voor Ro en June. Ik ben niet het type moeder dat in haar badjas voor dag en dauw opstaat om de bammetjes te smeren die met een beetje pech (en een toedelokie) in de prullenbak belanden als er iets lekkerders wordt getrakteerd 😉 Nee, als je zelf kan smeren dan zie ik niet in waarom een ander daar eerder voor uit bed zou moeten komen. Wat dat betreft verwen ik mijn partner dus niet.
Kunnen jullie je allebei verdienstelijk maken in het huishouden?
Ja zeker! Los van het feit dat ik vind dat iedere gezonde volwassene in staat is die taken te doen, heb ik ook nog eens de mazzel dat Ro echt lekker kan koken. We wisselen daarin af. Stofzuigen doet hij vaker (hij is nauwkeuriger), de was is meer mijn taak, maar we doen het zeker allebei.
Wat leer jij je dochters: knipperen met hun lange wimpers, het nummer van de ANWB of zelf de band verwisselen?
Heel eerlijk? Ik ben zelf groot voorstander van het nummer van de ANWB. Knipperen zie ik niet zo zitten, zelf de band verwisselen lijkt me (gezien mijn onhandigheid) ook niet per se een aanrader.
Ik daag hierbij Kimberly, Rob en Judith uit om de emancipatie tag ook in te vullen.
Hoe geëmancipeerd ben jij? En wie smeert bij jullie thuis de boterhammen?
Volg je Lotus Writings al op Facebook en Pinterest?
Lees je liever over ouderschap en lifestyle? Kijk dan eens op De Mamagids!
Deze tag is opgenomen in het Grote Tag Overzicht. Hier vind je uiteenlopende blogtags, van sport tot beauty en fashion en van opvoeding tot reizen.
Afbeelding, Dean Drobot – Shutterstock
One Reply to “Emancipatie tag | De vrouw die nooit het brood smeerde”