Column | Hoe het gaat? Druk. Te druk voor de vriendschap

‘Druk’ is het nieuwe ‘goed’ geworden, als iemand vraagt hoe het gaat. En zo voelt het ook. We runnen een huishouden, hebben kinderen (met honderdduizend clubjes en sociale verplichtingen), werken, willen een sociaal leven onderhouden en onze relatie onderhouden. Het is nogal wat om al die ballen in de lucht te moeten houden, natuurlijk. En dan is er nog social media, waarop we met zijn allen beweren hoe die drukte ons keihard laat #genieten en dat we ons #blessed voelen. We hollen allemaal zo hard, dat we bijna geen aandacht meer schenken aan hoe we ons écht voelen. De oppervlakte voert de boventoon.

Soms vraag ik me weleens af wat die drukte ons nu eigenlijk oplevert. Worden we hier nu allemaal gelukkig van?

Eigenlijk een retorische vraag natuurlijk. Nee. Ergens tussen het moederen, mijn meer dan fulltime baan. sportclubjes en gezinstijd, vind ik het misschien toch iets minder #blessed dan mijn Instagram account doet vermoeden. Vrienden en vriendinnen schieten er namelijk steeds makkelijker bij in. Een afspraak maken? Daar moet je eigenlijk de datumprikker voor uit de kast trekken: je wil toch even lekker uit eten, uitgebreid bijkletsen, misschien iets leuks doen… En dan nog bestaat de kans dat iemand op het allerlaatste moment niet meer kan.

Kortom, het lijkt wel een soort mission impossible geworden om elkaar te kunnen zien. Maar vorige week schoot me ineens iets te binnen. Misschien zit het probleem hem ook wel in het idee dat je altijd met de volledige vriendengroep moet afspreken. Waarom niet gewoon met wie wél kan? Vriendschap is uiteindelijk niet alleen maar klagen over hoe waanzinnig druk je leven is en dat je agenda komende drie maanden vol staat. Vriendschap is ook tijd maken voor mensen die je een energieboost geven, die je steunen en waarmee je keihard kan lachen. Allemaal zaken waardoor je er daarna weer even tegenaan kan.

En uiteindelijk weet ik best dat kinderen krijgen je leven daadwerkelijk verandert. Zeker met kleintjes in huis: je ritme is compleet anders, je wordt een beetje geleefd en hebt nu eenmaal minder tijd voor andere zaken. Een vriendschap is dan één van de dingen die dan makkelijk sneuvelt, zeker als de ander geen kinderen heeft of wel, maar in een heel andere leeftijdscategorie. Mijn overpeinzingen doen me echter wel weer voor het eerst sinds tijden beseffen dat je soms gewoon genoegen moet nemen met wat wel kan. Zonder eerst een hele socialmedia-waardige toestand te hoeven organiseren: een middagje ballenbak of naar een uurtje café is ook prima. Juist door het jezelf makkelijker te maken, gaat er weer een hele wereld open.

Genieten doe je uiteindelijk het beste zonder hashtags!

Merk jij ook dat je het soms lastig vind om tijd te blijven maken voor je vaste vriendinnen (van vroeger)? Heb je nog handige tips over hoe jij dat aanpakt?

Afbeelding, Andrey_Popov – Shutterstock

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven