Lees hier deel 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10, 11, 12, 13 en 15.
Kim keek af en toe zenuwachtig op haar telefoon. Hoe zou de avond verlopen? Emma stond gisteren in tranen voor haar deur, bijna verslagen zelfs. Die middag had ze ontdekt dat ze zwanger was en wist niemand anders om bij uit te huilen dan haar voormalige beste vriendin. In een avond leek hun vriendschap weer de oude, al voelde dat nog wel een beetje onwennig. Toch had Kim enorm met Emma te doen en leefde op afstand mee. Zou Dave kwaad worden? Verdwijnen? Of was hij zo leuk als hij maanden geleden al had geleken en voelde hij direct de verantwoordelijkheid voor dit kindje – dat momenteel nog nauwelijks zichtbaar voor het oog was.
De bel verstoorde haar gedachten. Wie kon dat nu zijn? Inwendig kreunde ze bij het idee dat het Patrick was die nog eens even face to face wilde herhalen hoe zeer het hem aan het hart ging dat Kim volgens hem haar lichaam verwaarloosde. Als hij het was, zou ze uit wraak vanavond een rol koekjes opeten, nam ze zich grinnikend voor. Ze liep naar beneden. Voor de deur stond echter een stralende Emma met daarnaast, zo mogelijk, een nog stralendere Dave. ‘Ik dacht, we komen je even samen vertellen hoe mijn reactie was,’ zei hij. Kim kon niet anders dan hem direct sympathiek vinden. Zijn ogen straalden iets zachtmoedigs uit, betrouwbaar ook. Heel anders dan de gemiddelde man waarmee Emma voorheen altijd was aan komen zetten.
Terug in de huiskamer gaf ze hen wat te drinken en nestelde ze zich in haar gemakkelijke stoel, terwijl het verliefde stelletje hand in hand plaatsnam op de bank schuin links van haar. ‘Nou, vertel op! Ik brand van nieuwsgierigheid!’ Emma nam het woord en begon te vertellen hoe ze inderdaad had gedaan wat Kim haar gisteravond adviseerde: wat details laten vallen waaruit Dave zelf zou kunnen opmaken dat ze misschien wel in verwachting was. En met succes. Na de opmerking dat ze de laatste tijd steeds nogal misselijk was, opperde hij zelf direct een zwangerschap. Hoopvol zelfs. Alle zenuwen vielen weg en Emma had haar tasje gepakt om hem de positieve test te laten zien. Hij nam het woord hier van haar over. ‘Ik heb eigenlijk altijd al vader willen worden. Niet iets om direct op je eerste date te vertellen,’ lachte hij, ‘want vrouwen kunnen daar ook voor wegrennen, heb ik ontdekt. Daarom hadden Em en ik er eigenlijk nooit over gepraat. En ik durfde het bijna niet te hopen toen ze wat hints liet vallen. Maar toen ze de test liet zien, voelde ik me zo gelukkig! We hebben samen zitten huilen. Tot zover mijn mannelijkheid,’ grapte hij.
Kim stond op en omhelsde hen hartelijk. Wat een mooi stel! En wat fijn dat alles zo goed was afgelopen. ‘Wat gaan jullie nu eigenlijk doen?’ vroeg ze. Want eigenlijk had ze geen idee welke vervolgstappen er nu kwamen. Emma vertelde: ‘Dat hebben we vanavond uitgezocht. Eerst naar de verloskundige voor een echo, dan op afspraak en dan is het volgens mij steeds om de zes weken of zo. Duurt allemaal best lang. We weten het natuurlijk ook nog maar net, ik ben waarschijnlijk een maandje zwanger. Dus voorlopig bestaat de zwangerschap vooral uit afwachten. Maar er zijn wel wat dingen om naar uit te kijken. We gaan het over twee weken tegen onze ouders vertellen.’ Ze keken elkaar even gelukkig aan.
Terwijl Kim naar Emma keek, besefte ze dat ze hier nu al met zijn vieren zaten. Onvoorstelbaar! Alsof ze haar gedachten kon lezen, zei ze het hardop. Kim lachte. ‘Ik zat er net aan te denken, gek idee toch? Over een paar maanden heb je gewoon een bolle buik en kunnen we het zien.’ ‘Daarover gesproken,’ zei Emma tegen haar, ‘ik zou je heel graag bij me hebben tijdens de eerste echo. Naast Dave uiteraard, maar ik kan me gewoon niet voorstellen dat ik deze periode niet met jou kan delen.’ Ze twijfelde geen moment. ‘Dat lijkt me zo bijzonder, natuurlijk ga ik met jullie mee. Dolgraag!’ Emma aarzelde even, maar Dave kneep in haar hand. ‘Zeg het nu maar,’ zei hij. Kims glimlach bevroor. Waarom deden ze zo geheimzinnig? En waarom leek de sfeer ineens om te slaan?
‘Kim, ik moet je nog iets vertellen. Onze vriendschap mag niet kapot gaan doordat ik niet eerlijk tegen je ben geweest. En, nou ja, ik heb iets fouts gedaan.’ Haar adem stokte even, maar zachtjes ging Emma door. Ze deed het hele verhaal uit de doeken. Over hoe Chris en zij op de middelbare school verkering kregen. Dat hij het uitmaakte toen hij verliefd raakte op haar vriendin en ze hem uit het oog was verloren. Ze legde uit dat het haar als een mokerslag had getroffen dat uitgerekend hij de nieuwe liefde bleek van Kim. En dat ze verteerd werd door jaloezie vanwege haar eigen mislukte vakantie, waarop ze eruit geflapt had dat hij een notoire vreemdganger was. Kim voelde zich alsof iemand haar een keiharde stomp in haar maag had gegeven. ‘Serieus, Emma? Ben je echt zo laag gezonken?’ was het enige dat ze kon uitbrengen. Van euforie naar bitterzoet verdriet in een paar minuten, ironisch genoeg door dezelfde persoon als vorige keer. Ze had Chris laten lopen om zoiets stoms. Ze kon zichzelf wel voor haar hoofd slaan.
‘Eruit,’ zei Kim resoluut. ‘Sorry Dave, je lijkt me een hele aardige kerel en had je graag beter leren kennen, maar vertrouwen staat voor mij op nummer één. Wat Emma nu heeft gedaan, raakt me tot in mijn ziel. Ik waardeer haar eerlijkheid heus, maar het is te laat. Ik heb een fantastische man laten schieten.’ Emma schoot weer vol, maar vanavond kon het Kim even weinig schelen. Ze knalde de deur achter hen dicht en begon te huilen, dit keer om de Kerstman van haar leven.
Volg je Lotus Writings al op Pinterest?
De foto bij dit blog is afkomstig van Shutterstock
2 gedachten over “Fictie | A new beginning: twee kleine verrassingen”