Momenten waarop je hoopt dat niemand je hoort/ziet

Omdat er niets leuker is dan zelfspot en leedvermaak, besloot ik jullie eens mee te nemen in wat momenten waarbij ik hoopte dat niemand het hoorde of zag. Ook vroeg ik bekenden naar hun verhalen (die staan onderin, anoniem). Wat zijn jouw aanvullingen?

Gênante momenten

Soms schiet de inspiratie voor een nieuw artikel je op onverwachte momenten in gedachten. Zoals daarnet, toen ik luidkeels de begintune van Boes zong (de welbekende os van Kindernet) en een plakje salami naar binnen propte. Ik besefte dat het maar goed was dat niemand me hoorde en/of zag. Althans, dat hoop je dan maar… Ik ging zo op in mijn wervelende act dat ik iedere willekeurige passant miste. Daarom dus dit artikel met 9 momenten waarop je hoopt dat niemand je hoort of ziet.

9 momenten die je liever voor jezelf houdt (als moeder)

Als je luidkeels Rugzak, rugzak blèrt terwijl er geen kind te zien is

Ik geloof oprecht dat bijna elke ouder dit wel een keer heeft gehad. Je bent bezig met iets en je gedachten dwalen alle kanten op. En voor je het weet sta je foutloos de begintune van een willekeurige tekenfilm te zingen. Soms vergezeld van een vreemd dansje, de andere keer met een eigen tekst (die je vervolgens niet meer uit je hoofd krijgt) of begeleid door knippende vingers. Afschuwelijk! Zeker als het die ene tekenfilmserie is waar je een spuughekel aan hebt, zoals Dora of (veel erger nog) Max en Ruby.

Wanneer je de buren afluistert (of bespiedt)

We wonen in een redelijk rustige buurt. Het valt dus op wanneer er een hoop tumult ontstaat of een kleine burenruzie plaatsvindt. Zo ook afgelopen zomer: de ene moeder kwam op hoge poten verhaal halen bij de ander en ze gingen lekker tekeer tegen elkaar. En ik? Ik zat stiekem mee te kijken en luisteren vanuit Junes kamer (beter zicht, ik weet het – niet zo trots op). Dat je hoopt dat niemand toevallig omhoog kijkt en ziet dat jij doet alsof je niks door hebt en het dekbedovertrek uithangt.

Als je alleen bent en in de auto op de bijrijdersstoel gaat zitten

Dit gebeurde vooral toen ik nog in een soort permanente staat van zwangerschapsdementie verkeerde (na de bevalling). Trouwens, ben ook weleens achterin gaan zitten haha! Leuk, in een auto met kinderslot…

Dat moment waarop je in een winkel tegen een stellage loopt en ‘sorry’ roept

Toen ik een jaartje of vijftien was, ben ik ook een keer in volle vaart tegen een stellage met nepnagels opgelopen. ‘O, sorry!’ riep ik meteen bezorgd. Mijn beste vriendin lag verderop dubbel van het lachen en kon niet meer stoppen; ik baalde vooral dat ze het zag. Je deelt die momenten toch liever niet met een ander.

Je zwaait dolenthousiast naar een bekende die het toch niet blijkt te zijn…

…en doet daarna maar of het naar iemand daarachter was door je duim op te steken. Al kan dat de situatie verergeren: als er niemand in de buurt is en de voorste persoon kijkt om, dan val je alsnog door de mand.

Wanneer je roddelt

Eigenlijk zou je dat uiteraard helemaal niet moeten doen, maar we praten volgens mij allemaal weleens over een ander, al is het maar omdat je laatst een bijzonder nieuwtje hoorde. In elk geval, hoe je het ook wendt of keert: het wordt allemaal behoorlijk beschamend als de persoon in kwestie achter je staat of iemand naast je zit die jullie onderwerp van gesprek goed kent. Hier is ook maar één oplossing voor: toch niet meer roddelen…

Als je keihard aan de deur trekt terwijl er duidelijk ‘duwen’ staat

Hebben we allemaal weleens gehad toch? Maar als je dan toch de keus hebt: liever op een moment dat niemand het ziet dan onder toeziend oog van een vol terras.

Wanneer je stiekem iets naar binnen werkt terwijl de kinderen spelen

Echt, als stiekem snoepen een Olympische sport werd, weet ik zeker dat ik gebukt onder een berg gouden medailles naar huis ging. Niets zo fijn als de momenten waarop dit lukt! Dat je kinderen lief spelen en jij met minimaal geluid een Twix uit de wikkel haalt en opeet. De tactiek? Gewoon doen alsof je opruimt en af en toe uit het raam kijken terwijl je verder kauwt.

Als je pas op het toilet ontdekt dat je gulp openstaat of dat er lipstick op je tanden zit

De momenten dat je maar hoopt dat niemand het doorhad… Daarom zeg ik dit soort dingen altijd wanneer ik het opmerk, deels in de hoop dat het me karmapunten oplevert en een ander het ook tegen mij zegt als dat ooit nodig mocht zijn. Het kan trouwens nog erger: sommige mensen proppen hun rok per ongeluk in hun panty en lopen zo weer naar buiten. Of slepen een halve wc-rol mee onder hun schoenen…

Jullie meest gênante momenten?

Ik vroeg ook op verschillende plekken aan anderen wat hun momenten waren die in het bovenstaande rijtje hadden thuis gepast. En inderdaad, ook van deze momenten hoop je maar dat niemand het hoort of ziet:

  • Wildplassen en dan achterover vallen
  • Struikelen in de bus
  • Als je moet poepen op een (openbare) wc waarbij de deur aan de onder- en bovenkant open is
  • Bukken en uit je broek scheuren
  • Per ongeluk naast een stoel of bank gaan zitten (ja echt!)
  • Een boer laten in een volle winkel
  • Als je nieuwsgierig in andermans post/agenda zit te lezen
  • Gefrustreerd schreeuwen in de auto
  • Gekke gezichten en geluiden maken als je bijna in slaap valt tijdens het filerijden
  • Als je ongemerkt in jezelf zit te praten

En nu jullie: welke dingen doe jij weleens waarvan je hoopt dat een ander het niet ziet?

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Afbeelding, Syda Productions – Shutterstock

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven