Gezin met vier kinderen: hoe is dat nou in de praktijk?

Net nieuwbakken moeder en nog vol in de fase van slaaptekort en het leven van dutje naar dutje – ik weet niet of ik nu al iets zinnigs kan zeggen over het hebben van vier kinderen, maar ga toch een poging wagen. Want vier kinderen, hoe is dat nu in de praktijk? Klopt het wat ze beweren en maakt dit aantal je daadwerkelijk gelukkiger? Hieronder lees je over onze persoonlijke ervaring.

Van drie naar vier: hoe is die overgang?

Sluimerende wens om vier kindjes te krijgen

Sowieso hebben we een gezin dat niet de standaardlijntjes volgt (oké, eerlijk gezegd bestaan die natuurlijk niet, maar we hebben zeker geen anderhalf kind – het hedendaagse gemiddelde). Ons gezin is namelijk samengesteld, onze twee jongste dochters schelen elf maanden, de oudste is een puber van vijftien en de jongste een heerlijk mannetje van net twee maanden oud. We hebben alle fases door elkaar heen lopen hier thuis.

Toen we elf maanden na Rose (nu 7) onze dochter May kregen (6), heb ik me weleens keihard huilend afgevraagd of dit ooit nog goed zou komen. Niet zozeer met de meiden, maar met mijzelf. Wat vond ik het zwaar! Ik durfde niemand om hulp te vragen – of beter gezegd ‘op te zadelen’ – met onze drukte. Ik dacht dat het voor iedereen te overweldigend zou zijn en dus volgde ik mijn eigen, nota bene meest gegeven advies helemaal niet op. De een was ontzettend ondernemend en liep met elf maanden al (weg van mij), de ander sliep niet door tot ze anderhalf was.

Dat daarna een fase volgde met ruzie en gekibbel maakte het niet beter. En begrijp me niet verkeerd, we hebben hele lieve, grappige en gezellige dochters. Maar in combinatie waren met name die twee kleintjes best pittig. Waarom dan toch een vierde kindje? Tja… Rationeel zou je denken: als drie kinderen al vier handen vol zijn, hoe moet dat dan met een baby erbij? Kennelijk was de sluimerende kinderwens toch groter. Ondanks dat het weleens hebberig voelde trouwens; er zijn mensen die zoveel moeite hebben om überhaupt één kindje te mogen krijgen, hoe kan ik er dan vier willen? Pas na het verlies van Nova besefte ik niet zo te moeten denken. En toen kwam ons kleine wondertje.

Goed verhaal, lekker kort 😉

De overgang van drie naar vier kinderen

Was die overgang zo immens als je vooraf zou denken? Nee. Eigenlijk totaal niet. Weet je wat het is? Ik vergelijk het weleens met het spelen als kind. Vroeger had je weleens dat je met drie kinderen eindigde. Misschien was dat voor jongetjes anders hoor, maar met drie meisjes gebeurde het vaker dan eens dat de gezellige middag uitmondde in een soort twee-tegen-een-constructie. Dat werkt niet echt. Er is altijd een hoop gedoe.

Zo ook hier thuis. Want hoewel onze oudste echt al een stukje ouder is dan de andere twee, vergde het nogal veel energie om alles in goede banen te leiden. Vanaf het moment dat er vier kinderen (in huis) zijn, is er meer balans. Al gaat nu het gekibbel regelmatig om wie er met Sean mag knuffelen haha, maar goed… Ze houden rekening met hun broertje, helpen mee en spelen zowaar vaker samen. Ro en ik zeggen regelmatig tegen elkaar en anderen: ik weet niet wat ik mee maak! Niet te hard trouwens, je wil het lot niet tarten.

Dus ik kan wel beamen dat vier kinderen je daadwerkelijk gelukkiger maakt. Er is meer rust, je voelt meer liefde in huis voor elkaar en, een bijkomstigheid die ik vooraf niet had voorzien, ze helpen meer. Zo kan ik soms Sean even bij één van zijn zussen laten kroelen en zelf wat opruimen. Of een voeding uit handen geven. Natuurlijk blijft het vrijblijvend hoor, als ze geen zin hebben dan gebeurt het niet. Maar vooralsnog vinden ze het heerlijk om een beetje te moederen – en wij, op onze beurt, genieten ervan om te zien hoe liefdevol ze zijn.

9 keer de overgang van drie naar vier kinderen in de praktijk

Ochtendspits 2.0

Mission impossible? Zo voelt het weleens als ik gebroken uit bed strompel na een korte nacht en twee van de vier kinderen op tijd op school moet afleveren. En toch lukt het. Ik heb gemerkt dat het vooral een kwestie van goed plannen is, ook al is dat niet bepaald my middle name. Dat betekent in de praktijk dat ik 05.30 uur wakker word en begin met kolven, om 06.00 uur de fles geef terwijl Rose en May zelf gaan douchen en zich aankleden. Daarna met zijn allen om 06.30-07.00 uur naar beneden voor het ontbijt, het klaarmaken van de fruitbakjes en lunch, opruimen en schoonmaken van de ontbijtboel en dat we rond tien over acht naar school wandelen. Dat ze vervolgens op school zitten en ik even kan bijkomen of werken is een fijne bijkomstigheid trouwens.

Je geniet meer van ieder kind op zich

Waarschijnlijk juist omdat de één op één tijd schaars is. Zo geniet ik als ik een goed, diepgaand gesprek voer met onze tiener, kan ik heerlijk wandelen met Rose van 7 of knuffelen en film kijken met May. Voelt een beetje gek op het zo op te schrijven trouwens, want dan vraag ik mezelf af waarom het eerder kennelijk anders was. Maar ik denk dat het antwoord eigenlijk heel simpel is: de tijd is schaarser dus ga je het niet vergooien aan onzinnig gedoe.

Intuïtief opvoeden

Bij kind 1 pluis je alles uit: boeken, internet, nog meer boeken. Bij de tweede laat je alles al iets meer op zijn beloop. En nummer vier? Dan vaar je op wat je weet en maak je veel meer gebruik van je moederlijke intuïtie. Je weet dat geen kind hetzelfde is, dat er geen eenduidige handleiding bestaat voor de opvoeding. Maar dat maakt niet uit. Elk kindje mag je op zijn eigen manier leren lezen en begeleiden zoals dat bij hem of haar past. Krijg ik nu ongevraagd advies? Dan voelt dat niet langer als een persoonlijke terechtwijzing, maar als een overweging. De ene keer neem ik het mee, de andere keer niet.

Omarming van je lijf

Oké, ik zal hier waarschijnlijk gewoon ‘omarming van mijn lijf’ van moeten maken. Sommige vrouwen kunnen dit namelijk al wanneer ze één of twee kinderen hebben gekregen. Bij mij duurde het vijf zwangerschappen, maar dan heb je ook wat! Toen Rose namelijk laatst grijnzend naar mijn lijf keek en zich verwonderde over de rimpels en streepjes op mijn buik, kon ik me niet in het minst beledigd voelen. Sterker nog, ik voelde me trots. ‘Weet je, lieverd?’ begon ik, ‘als mijn buik strak en glad zou zijn, dan had ik jullie niet gehad. Dus ik ben blij dat hij er zo uitziet.’ En dat is echt zo. Bovendien, al zou ik het willen, ik heb geen tijd meer om me druk te maken om mijn uiterlijk haha.

Rust in huis

Laat ik maar meteen nuanceren: rust is relatief. Bovendien is het niet in de letterlijke zin van het woord, ik denk dat we meer chaos en rumoer produceren dan ooit. Wat wel? Rust in de zin van innerlijke rust. Ik maak me minder druk, probeer te leven met de dag. Valt er eens een bal? Lekker belangrijk, dat komt vanzelf wel weer – zolang het met de kinderen maar goed gaat. Ook zorgt een vierde hier thuis voor balans, zoals ik hierboven schrijf.

Prioriteiten zijn veel duidelijker

Misschien geldt dat eigenlijk al vanaf het moment dat je meerdere kinderen hebt die niet allemaal even flexibel zijn. Maar ook dat naarmate het drukker wordt in je gezin, je ook sneller prioriteiten stelt. Waar je voorheen nog weleens moeite deed om anderen tevreden te houden (al dan niet ten koste van jezelf), is daar nu eigenlijk geen ruimte meer voor. In mijn geval heb ik een introvert karakter, dus ook dat maakt dat ik alleen tijd besteed aan de dingen waar ik energie voor heb en van krijg. Niet altijd makkelijk (te begrijpen, van buitenaf), maar voor mij een opluchting. Daarnaast zie je veel helderder dat het belangrijker is dat iedereen goed te eten heeft en op tijd nieuwe kleding kan krijgen, dan het kopen van een dikke auto of mooi huis. Materie is wat dat betreft gewoon veel minder waardevol dan het geluk van je kinderen. En even eerlijk, die zijn soms al blij met een stok en wat modder. Het hoeft allemaal niet zo groots.

Gezelligheid

Nu is Sean nog klein, maar ik kijk ook enorm uit naar het moment dat hij wat groter is en vriendjes mee naar huis neemt. Een vol huis – ik had nooit verwacht zo’n moeder te zijn, maar ik vind het eigenlijk hartstikke gezellig (op zijn tijd). Dat hoop ik de kinderen ook mee te geven: gastvrijheid, een tafel waar altijd iemand kan aanschuiven. Die gezelligheid merk ik trouwens net zo goed als mijn zusje en zwager bij ons zijn of wij bij hen. Je bent automatisch al met zes kinderen en dat levert één (meestal) gezellige drukte op.

Kortom, …

De overgang van drie naar vier kinderen brengt een beetje balans in de situatie, is druk, maar op een leuke manier. Waar we lange tijd twijfelden, bleek de keuze met ons hart toch de beste te zijn. Zoals altijd. Of een gezin met vier kinderen bij jullie past, is dus niet te beantwoorden met een blogartikel en onze ervaring. Daarnaast hebben ze hier een wat groter leeftijdsverschil onderling, een gezin met vier kinderen onder de zes is alweer een ander verhaal. Wat bij je past, zal je toch zelf moeten uitdokteren, als je eventueel de wens hebt voor een groter gezin. Toch hoop ik hiermee een inkijkje te kunnen hebben geven in ons (drukke) leven!

Hoeveel kinderen heb je? Zou je er graag meer willen of is het prima zo? Of, als je ook vier kinderen hebt: herkenbaar?

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven