Eigen kledingstijl ontwikkelen? 5 redenen waarom dat goed is

Waar je baby weinig protesteerde over jouw kledingkeus, is dat soms een paar jaar later al compleet anders. Kinderen ontwikkelen namelijk een eigen kledingstijl (en die hoeft niet altijd de jouwe te zijn). Dat roept wellicht vragen bij je op. Want hoe begeleid je dat proces nu precies? Hoe voorkom je dat ze voor gek lopen? Of is dat juist iets waar je je niet druk om hoeft te maken? Lees snel verder over het belang van het ontwikkelen van je eigen stijl waar het kleding betreft en hoe jij ze daarbij kan helpen door helemaal niks te doen.

Een eigen kledingstijl ontwikkelen

Ogenschijnlijk vanuit het niets deelt je lieve, maar tikje eigengereide dochter je mee dat ze vanaf vandaag geen broeken meer draagt. Zo ging het hier althans. Onze oudste wilde vanaf haar tweede alleen nog maar jurken aan en dat was dat. Het begin van haar eigen kledingstijl. En het begin van loslaten waar je geen vat op hebt.

Want het ontwikkelen van een eigen kledingstijl is een proces dat gedeeltelijk buiten jouw invloed gebeurt. En misschien is dat maar goed ook; uiteindelijk gaan ze op hun veertiende waarschijnlijk zonder jou op pad. Dan kunnen ze de eclectische glitterfase met paars en oranje knalkleuren nu maar vast gehad hebben.

Waarom is het goed dat kinderen hun eigen stijl ontdekken?

Gemiddeld vanaf de dreumes/peuterleeftijd ontdekken kinderen dat hun eigen persoon losstaat van jou. Dat gaat heel geleidelijk. In het begin merken ze dat nee ook een antwoord is, na verloop van tijd beginnen ze eisen te stellen aan hun kledingkeus. Al schijnt dit vaker voor te komen bij meisjes dan jongens. Het is een onderdeel van hun persoonlijkheid en dat laten ze zien middels hun kleding.

Zolang ze een beetje gevoel voor stijl hebben, voel je je waarschijnlijk trots. Maar het gaat niet altijd zo soepel. Soms besluiten ze vanaf vandaag alleen nog maar prinsessenjurken aan te willen. Misschien ben je bang voor opmerkingen van buitenaf en pestgedrag in de klas. Of krijsen ze de buurt bij elkaar omdat zij wél vinden dat shorts prima kunnen als het buiten sneeuwt. Wat dan? Weegt het belang van een eigen kledingstijl zwaarder dan alle mogelijke risico’s?

Hoe ga je als ouders om met oogverblindende combinaties van hysterisch oranje, verkleedkleding en glitters?

Bepaal waar jullie grenzen liggen

Voor de één liggen die al ergens bij een witte driekwartlegging. Een ander zal pas ‘nee’ zeggen als haar kind slippers aantrekt terwijl het ijskoud is. Hierin is geen goed of fout, maar wel jullie beslissing. Zorg dat die duidelijk is bij je kind. Veer een beetje mee waar mogelijk en trek een duidelijke grens wanneer je dat nodig vindt. Zo kan je bijvoorbeeld beslissen je mond te houden over kleurencombinaties, maar de gezondheid van je kind als doorslaggevende factor te laten zijn.

Daarbij is het ook goed voor ogen te houden dat jouw kledingstijl niet die van je kind hoeft te zijn. Daarover kan je bij peuters wellicht nog weinig zeggen, maar een schoolkind van acht weet prima wat ze wil. Dan kan je romantische jurkjes nog zo leuk vinden, als je een kind hebt dat liever in bomen klimt, houdt ook dat op.

Laat je kind soms zelf ontdekken of zijn eigen kledingkeus een slimme beslissing was

Je kunt zo vaak roepen dat het buiten koud is zonder wanten; als je eigenwijze peuter echt niet wil, dan moeten ze het soms zelf maar ontdekken. Natuurlijk geef je geen slippers mee bij sneeuw. Maar als ze na vijf minuten koude vingertjes hebben, zijn ze ongetwijfeld blij dat je toch handschoenen hebt meegenomen. Ze ontdekken dat het te koud is en zullen een volgende keer de discussie niet meer voeren.

Ditzelfde geldt voor pesten. Al is het als moeder heel lastig om dit los te laten (je wil je kind tegen alles beschermen), maar soms merken ze in de praktijk dat niet iedereen groen en oranje een geslaagde combinatie vindt. En misschien verbaast je zoon of dochter je wel door zijn schouders op te halen. Dat tomeloze zelfvertrouwen is alleen maar te prijzen, toch?

Verstop kleding waar je echt niks mee kan

In elke kledingkast zijn wel een paar rampzalige items te vinden. Meestal razend populair bij je kind. Je kan er best voor kiezen om ze tussen een paar wasbeurten door naar zolder te laten verdwijnen. Levert het complete hysterie op, kan je er altijd nog voor kiezen het weer te ‘vinden’. Maar soms kan je het prima brengen met een logische verklaring: de winter is nu voorbij, dus mutsen en sjaals gaan naar boven.

Kies je strijd

Is die bijzonder kleurrijke combinatie nu echt zo’n groot probleem? Je kan er ook voor kiezen alleen de strijd aan te gaan waar het verjaardagen betreft of officiëlere gelegenheden als een trouwerij. En voor de rest mag je kind zelf zijn kledingstijl bepalen. Zo hoef je geen ongemakkelijk gevoel te hebben wanneer zoonlief in zijn skipak over de receptie banjert en voelt hij zich prettig op zo’n beetje ieder ander moment.

Vergeet niet dat het een ontwikkeling is

Na verloop van tijd zie je dat kinderen zich steeds verder ontwikkelen. Waar ze in het begin misschien een tikje absurdistische stijl leken te krijgen, ontdekken ze na verloop van tijd beter wat bij hen past. Zo begin je misschien met een strijd om broeken en eindig je met een kind dat het liefst rondloopt in een skinny jeans met topje dat nu in de mode is. Het komt heus wel goed! Daarbij maakt het hen zelfstandiger: in het vormen van een mening, omgaan met kritiek van buitenaf en in de motoriek (het zelf aan- en uitkleden).

Wil je de eigen kledingstijl toch een beetje sturen?

Vind je het toch wel heel erg lastig om jezelf een laissez-faire houding aan te meten en te doen alsof het je allemaal niks kan schelen? Dan zijn er wel een paar trucjes om toch wat invloed te houden, zonder dat ze het merken.

Bied de keuze aan tussen twee of drie shirts

Zodra je kind denkt enigszins vat te hebben op de situatie, is hij minder strijdbaar. Dat levert jou meer rust op en een matching outfit.

Koop kleding die bij elkaar past

Het kan bijna niet misgaan als je kleding hebt die je onderling kan uitwisselen. Bijvoorbeeld een neutrale basis met hier en daar wat gekleurde shirts. In de zomer is dit trouwens een stuk makkelijker: als je een paar goede jurken in de kast hebt liggen of kiest voor jeans shorts, dan zit het vaak wel goed.

Praat over wat jullie mooi vinden en leg je eigen kledingstijl uit

Het kan voor je kind bovendien heel interessant zijn en hij kan van je leren. Want waarom kies je bepaalde items uit? Hoe werkt het combineren van verschillende kleren eigenlijk? En wat is jouw smaak? Je kind kan daarop reageren door zijn mening te geven. Het gesprek blijft open en wie weet blijft er toch iets hangen.

Onze grens ligt bijvoorbeeld bij te blote kledingstukken: een minirok en een crop top zijn net te veel van het goede. Zeker als kinderen richting de puberteit gaan. Als je dit uitlegt en vertelt dat je deze keus maakt om hen te beschermen, is daar vaak wel begrip voor. Zo heeft iedereen zijn eigen grenzen. Het is volgens mij belangrijk dat je uitlegt waarom je die hebt en te informeren hoe zij erover denken. Zolang je maar enige ruimte voor discussie biedt (zeker bij oudere kinderen). Dat voorkomt volgens mij ook vaak dat ze stiekeme dingen gaan doen, zoals kleding wisselen bij een vriendinnetje thuis.

In hoeverre mogen jouw kinderen hun eigen kledingstijl kiezen? Waar liggen jouw grenzen en wanneer trek jij echt de streep?

Redactie

De Mamagids is hét online handboek voor moeders die fouten durven maken. Vol handige tips voor als je het even niet weet, herkenbare verhalen en ervaringen van lezeressen. Omdat je nooit de enige bent!

12 gedachten over “Eigen kledingstijl ontwikkelen? 5 redenen waarom dat goed is

  1. hier mogen ze bijna alles dragen op te hoge croptops na, een beetje buik mag je zien maar niet extreem, heb 2 puber meiden en tegenwoordig zijn het meer kuch…objecten dan meiden als je mij begrijpt 😉

  2. Ik gaf ze meestal veel vrijheid, maar sommige teksten op shirts of wel heel erg korte ordinaire rokjes vond ik niet een goed idee. Dus vrijheid, maar het moet wel veilig zijn.

    1. Dat is waar, bij meisjes maak je je bij bepaalde outfits toch sneller zorgen. Helaas leven we niet in een wereld waarin je hun veiligheid dan nog kan garanderen.

  3. Praten is ’the key’. Dat begrijp ik nog. Zelf ontdekken lijkt mij zeker goed. En ik kan mij iets herinneren, dat een kind kwam in zijn Spiderman-pak, maar dat ouders dat maar vreemd vonden. Juist tof. Durf maar te laten zien wat je leuk vindt!

  4. Ik heb geen kinderen, wel zou ik in de toekomst graag kinderen willen. Mijn kinderen zouden dan in principe aan mogen wat ze willen, als het maar netjes is. Hele Korte rokjes, korte broekjes, netpanty etc dat niet. Ik hecht een groot waarde aan nette kleding, modernbedekt.. op feestjes gelden weer andere regels.

  5. Ze mochten aandoen wat ze wilden. De jongens wilden vooral onopvallende kleren dus op zich terwijl dochterlief echt losging, die had al heel jong een eigen (heel erg kleurrijke kuch) stijl maar dat is vanzelf helemaal goedgekomen. Ze is nu 18 en heeft een hele toffe stijl, heel eigen maar wel elegant en stijlvol.

  6. Ik mocht niet altijd kiezen wat ik wilde dragen. Toen ik ouder werd deed ik dat wel en hadden ze niet echt meer iets gezegd. Informatief artikel.

  7. Mijn kinderen zijn al volwassen dus ze dragen wat zij willen. Dat deden ze ook al toen ze nog klein waren. Van shoppen maakten we een feestje en kregen ze veel vrijheid om hun eigen smaak te volgen. Enne, goede smaak doet volgen. Zoonlief is de mode ingegaan en dochterlief overlegt bij elke aankoop ook met mij of ik het wat vindt of niet. Zo leuk!

  8. Ik heb het op een gegeven moment maar losgelaten. Er kwamen geen dodelijke combinaties, dus het was te doen. Inmiddels weet ze wel wat er kan en niet kan. De jongste komt nog wel in bizarre kleurencombinaties , maar dat zien we dan ook maar even niet.. Krijg hem toch niet in wat anders.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven