Mijn kind heeft een hekel aan de BSO, wat nu?

Als je allebei werkt, ontkom je er bijna niet aan om je kind naar de kinderopvang te brengen. Over het algemeen een prima oplossing, want ze maken er vriendjes en ze doen van alles om lekker bezig te zijn met de kinderen. Bovendien is het goed voor de ontwikkeling. Maar wat moet je doen als je kind een hekel heeft aan de BSO? Doorzetten of stoppen met de opvang?

Kind wil niet naar de opvang

Incidenteel zal ieder kind weleens geen zin hebben in de opvang. Vervelender wordt het als het probleem structureel is. Als je kind namelijk een hekel heeft aan de BSO zal je moeten zoeken naar oplossingen. Maar hoe ga je ermee om? In hoeverre is het slim om überhaupt te veel mee te gaan in de wensen van je kind (in het leven zullen ze vaker voor een dergelijke situatie komen te staan waar ze geen zin in hebben) en hoe voorkom je terugkerende discussies?

Wat is de oorzaak van de hekel aan de BSO?

Voor je zoekt naar oplossingen is het handig om in kaart te hebben wat precies de oorzaak is. Overleg daarom met de kinderopvangorganisatie en vraag de vaste leidsters naar hun ervaring. Herkennen ze dat je kind niet lekker in zijn vel zit? Weten zij misschien wat de oorzaak is? Ga zelf ook het gesprek aan op een rustig moment. En anders krijgt je (schoon)moeder of een ander familielid wellicht meer te horen als ze ernaar vragen.

Verschillende oorzaken waarom je kind niet meer naar de BSO wil

  • Je kind wordt regelmatig gepest of buitengesloten en voelt zich onveilig op de opvang
  • Het is een manier van aandacht vragen, omdat je kind eigenlijk het liefst bij jou wil zijn
  • Hij vindt het saai op de BSO
  • Je kind voelt zich te oud vergeleken met de anderen
  • Overprikkeling: na een dag school wil je kind het liefst lekker rustig thuis zijn
  • Geen klik met andere kinderen op de opvang

Zorg dat je kind zich gehoord voelt bij een hekel aan de BSO

Los van de oplossingen die je verderop kunt vinden, scheelt het echt wanneer je kind zich gehoord voelt. We zijn als mens toch vaak geneigd om problemen direct te willen oplossen of de boel af te kappen, ‘omdat het nu eenmaal zo gaat’. Maar kijk eens goed waar het verdriet zit bij je kind. Heeft hij echt een hekel aan de BSO of mist hij jou?

Erken die gevoelens. Je hoeft ze zelf niet te hebben of herkennen van vroeger, maar dat hoeft ook niet. Die van hem of haar mogen zijn zoals ze zijn. Als je je probeert te verplaatsen in je kind, kan je je misschien wel voorstellen dat het verdrietig is om naar de BSO te moeten terwijl je er helemaal geen zin in hebt. Mogelijk vind je het zelf ook best moeilijk om niet na schooltijd met een kopje thee en koekje te wachten op alle enthousiaste verhalen. Overigens, zo niet ook prima natuurlijk!

Wanneer je echt begrijpt waar je kind doorheen gaat, kan je constructiever aan de slag met een oplossing. Als minder werken absoluut geen optie is, dan is dat zo. Maar wie weet vindt je baas het wel goed als je een dagje extra vanuit huis te werken en/of je werkzaamheden te verplaatsen naar de avond of het weekend. Uiteindelijk zit je vaak toch niet heel lekker op je werk als je weet dat je kind zich niet fijn voelt op de opvang.  

Merel: ‘Eigenlijk heb ik alleen in de beginperiode van Junes leven echt drie dagen per week gewerkt, toen pasten haar opa’s en oma’s op. Daarna ging ik studeren en was ik zelf regelmatig bij haar. Toen ze dus vanaf haar zevende ineens naar de BSO moest, omdat ik fulltime aan de slag ging, vond ze dat best een zware dobber. Ze had een grondige hekel aan de opvang, stond met tranen in haar ogen voor het raam en dat bleef. Ik voelde me verschrikkelijk schuldig.

Uiteindelijk sprong mijn moeder tijdelijk bij tot ik met zwangerschapsverlof ging en daarna werd ik thuisblijfmoeder. Misschien pedagogisch niet de allerbeste oplossing, maar, als ik eerlijk ben, wel voor mijn moederhart!’

Oplossingen als je kind niet naar de BSO/opvang wil

Je kind wordt regelmatig gepest of buitengesloten en voelt zich onveilig op de opvang

In dit geval is het belangrijk dat er wordt gezocht naar een goede oplossing voor je kind.

  1. Neem contact op met de kinderopvangorganisatie en vraag of ze het probleem (h)erkennen. In eerste instantie kun je samen met hen een plan opstellen om het pesten en/of buitensluiten te voorkomen. Ook kom je zo te weten of je kind zich zelf misschien afzijdig van de groep opstelt en kan je hier eventueel over praten.
  2. Werkt dit niet? Dan is het een idee om te zoeken naar een alternatieve vorm van opvang:

Het is een manier van aandacht vragen, omdat je kind eigenlijk het liefst bij jou wil zijn

Dit is een lastigere situatie. Misschien voelde je je al schuldig omdat je ging werken en wordt dat versterkt doordat je kind het niet naar zijn zin heeft op de BSO en er het liefst mee zou stoppen. Hier kan je echter soms weinig aan veranderen, zeker als je het geld hard nodig hebt.

Als het stoppen met de BSO of andere vorm van opvang geen optie is, spreek dit dan duidelijk uit naar je kind. Zoek samen naar mogelijkheden binnen wat wél kan. Mogelijk kan je een dag per week eerder naar huis en de resterende uren daar afmaken. Is er een vriendin, oom, oppasoma of -opa die tijdelijk kan bijspringen? Kan je in het weekend iets extra leuks gaan doen waar je kind blij van wordt?

En vraag ook zeker aan je kind of hij zelf iets weet wat hem een fijner gevoel geeft. Helpt het om een knuffeltje mee te nemen met jouw geurtje erop? Zijn er vriendjes van school met wie hij kan spelen? Ook kan het soms helpen om een hartje te tekenen op zijn hand, als teken dat je altijd bij hem bent.

Hij vindt het saai op de BSO

Nu hoeft het niet echt zo te zijn dat het saai is op de BSO, maar misschien is er inderdaad vrij weinig aanbod. Je zou dan kunnen kijken of er misschien activiteiten zijn waar je kind aan kan meedoen. Denk aan voetballen, zwemlessen via de opvang of iets anders. Op die manier wordt het hopelijk vanzelf weer leuk. Als klasgenoten bij een andere BSO zitten, kijk dan of hij daar ook naartoe zou kunnen.

Je kind voelt zich te oud vergeleken met de anderen

Is hij daadwerkelijk al ‘te oud’? Is het mogelijk dat hij na school alleen naar huis gaat en daar wacht tot jullie thuiskomen of duurt die periode eigenlijk nog te lang voor zijn leeftijd? Het is de overweging waard en de uitkomst zal per kind verschillen.

Overprikkeling: na een dag school wil je kind het liefst lekker rustig thuis zijn

Voor sommige kinderen is een paar uur BSO na schooltijd eigenlijk gewoon te veel. Geen wonder dat ze er een hekel aan krijgen. Je zal het effect daarvan thuis vaak al snel merken: dwars gedrag, moe, slecht luisteren, veel ruzie en onrust, maar soms ook fysieke klachten als hoofdpijn en zelfs koorts. Je kan misschien niet altijd iets aan de opvang kunnen veranderen (al hebben kinderen met een neiging tot overprikkeling vaak baat bij kleinschalige groepen of individuele opvang, zoals een gastouder of nanny aan huis), maar kan wel helpen de prikkels de baas te zijn. Hier lees je bijvoorbeeld over verschillende mogelijkheden om je kind te helpen ontprikkelen na een drukke dag of periode.

Geen klik met andere kinderen op de opvang

Het is vervelend als je geen goede klik voelt met anderen. Met dit probleem kan je het best naar de leidsters van de BSO gaan. Vraag allereerst of ze het herkennen: zit je zoon of dochter vaker alleen of spelen ze wel geregeld met anderen samen? Daarna kunnen jullie werken naar een oplossing. Misschien is je kind wel ‘gewoon’ verlegen en vindt hij het spannend om aansluiting te zoeken met de rest. Dan is de bewering geen klik te voelen meer een verdedigingsmechanisme om niet gekwetst te worden. Het helpt dan als de leidster hem een taak geeft, samen met een ander kind. Op die manier leren ze elkaar beter kennen en blijkt het toch wel gezellig te zijn. Los daarvan kom je in het leven altijd en overal wel mensen tegen waarmee je geen klik lijkt te hebben. Verdiep je je in hen, dan blijk je met het gros uiteindelijk toch wel raakvlakken te vinden. Dit is een goede les.

Als je kind een hekel heeft aan de BSO helpt het als jullie snel een oplossing kunnen vinden. Hoe vinden jouw kinderen het daar? Of hebben jullie een andere vorm van kinderopvang geregeld?

Schrijf je in voor onze wekelijkse update en mis nooit meer een artikel! Je vindt het formulier rechts (desktop) of onderaan deze pagina (mobiel). En volg je Merel of De Mamagids al op Instagram?

Reageer je onder dit artikel? Weet dan dat we je mailadres nooit zullen gebruiken, ook niet om ongevraagde nieuwsbrieven of andersoortige mails te versturen. Dat doen we alleen als je je aanmeldt voor de wekelijkse update – met jouw toestemming dus.

Merel

Pedagoog in opleiding Merel (39) is moeder van vijf (Nova* 2020). Dol op zoetigheid en daardoor eeuwig aan de lijn, verdwaalt nog in haar eigen achtertuin en doet op haar eigen manier pogingen de wereld iets mooier te maken. In 2013 studeerde deze historica af op het onderwerp "Pedagogische boeken in de 17e en 18e eeuw". Dat vond ze zo leuk dat ze daarna zelf is gaan bloggen over de opvoeding. Haar leven? Chaos met een gouden randje!

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Terug naar boven